پنجشنبه 02 شهریور 1396
عکاسی پرتره چیست و تاثییر آن در عکاسی صنعتی و عکاسی حرفه ای و عکاسی تبلیغاتی چگونه است

عکاسی پرتره چیست ؟

عکاسی پرتره چیست و تاثییر آن در عکاسی صنعتی و عکاسی حرفه ای و عکاسی تبلیغاتی چگونه است؟

در هنگام اجرای پروژه های عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی و عکاسی حرفه ای بسیار پیش می آید که برای رساندن مفهوم عکس خود مجبور شوید که از یک مدل برای پروژه عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی خود استفاده کنید. بدین جهت دانستن اینکه عکاسی پرتره چیست و چگونه می توان با دانستن اطلاعات مفید عکاسی پرتره یک عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی زنده و پر از احساس را انجام داد از نکات مهم و کلیدی دانسته های بک عکاس می باشد.. اینکه چگونه از مدل خود بتوانید به عنوان یک بازیگر استفاده کنید و از او بازی بگیرید تا حس تصنعی و غیر واقعی به عکس القاء نکنید از نکات بسیار مهم در انجام پروژه های عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی و عکاسی حرفه ای می باشد که شما با دانستن نکات مهم مربوط به عکاسی پرتره می توانید دانش آن را بدست آورید و با کمی تجربه و تمرین تصمیم گیری درست را در موارد مورد نیاز انجام دهید.
عکاسی پرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.
عکاسی پرتره یکی از مشهورترین انواع عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای انجام می شود. این نوع عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد. یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی می گیرد.
 
از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست"تک چهره" برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید. پرتره در حقیقت
 می بایست
 نمای بزرگ تری ازسوژه رانسبت به کل عکسدر برگیردتا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب میسر شود. شاید کوتاه ترین و درعین حال رسا ترین تعریف برای عکاسی پرتره را بتوان به این شکل ارائه کرد:شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.

اکنون بنا بر تعریف فوق می توان گفت این نوع عکاسی خود شامل انواع مختلفی است:
✅- پرتره تمام قد
✅- پرتره پرسنلی
✅- پرتره هنری
✅- پرتره سیاسی
✅- پرتره تبلیغاتی
✅- پرتره خانوادگی و ...

در عکاسی پرتره باید به این نکات توجه داشت:
✅وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه
✅لنز مورد استفاده
✅پس زمینه
✅موقعیت سوژه
✅حالت سوژه
✅کادر بندی و نورپردازی
. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژه با او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد.
 
معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است.
بهتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود. یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.

تاریخچه عکاسی پرتره
این شاخه از عکاسی ازهمان بدو اختراع و رواج دوربین به وجود آمد واین از آنجایی نشات می گرفت تهیه عکس پرتره روشی ارزان تر و دست یافتنی تر و به مراتب راحت تراز نقاشی پرتره که تا قبل از رواج دوربین برای ثبت تصاویر چهره های سرشناس استفاده می گردید,بود.

در اواسط قرن نوزدهم ، هزینه ی نسبتا پایین عکسهایی که با تکنیک داگرئوتیپ گرفته می شوند، سبب رواج این سبک در چهره پردازی گردید. ( این روش ، اولین سبک عملی عکاسی است که در آن تصویر برروی صفحاتی از جنس فلز یا شیشه تشکیل می شد. نام مخترع این سبک لوئیس داگر است ) به سرعت در شهرهای بسیاری در سرتاسر دنیا، آتلیه هایی دایر گردیدند که برخی از آنها روزانه بیش از پانصد عکس می گرفتند . این سبک اولیه با چالش های فنی نظیر طولانی بودن زمان نوردهی مواجه بود.

سوژه ها معمولا در مقابل پس زمینه های ساده قرار گرفته و نور پردازی به آنها از طریق تابش نور ملایم از پنجره ی بالای سر آنها و انعکاس نورهای موجود به کمک آینه صورت می گرفت. با پیشرفت تجهیزات عکاسی، امکان گرفتن تصاویر با مدت زمان نوردهی کوتاه تر بوجود آمد و عکاسان آزادی عمل بیشتری بدست آوردند و بدین ترتیب توانستند سبکهای جدیدی در عکاسی پرتره ابداع نمایند.با گسترش تکنیکهای عکاسی، عکاسان پا از آتلیه فراتر گذاشته و استعدادهای خود را به سمت میادین جنگ ، آن سوی آبها و مناطق دوردست سوق دادند.

هدروم چیست؟

هد روم اصطلاحی است که در تصویر برداری و البته عکاسی مفهوم پیدا می کند و عبارت است از میزان فضای بالای سر سوژه ( موضوع ) تا لبه بالایی کادر تصویر.
اگر سوژه انسان یا حیوان باشد این فضا از چشم سوژه تا فضای بالایی کادر سنجیده می شود.
آیا هدروم باید زیاد باشد یا کم؟ کلا چه هدرومی مناسب است؟  جواب بر می گردد به قانون پایه ای یک سوم و نقاط طلایی.

همان اصل بنیادی که شما در ترکیب بندی برای انتقال بیشترین تاثیر و تعادل در کادر اجرا می کنید. برای آشنایی بیشتر با قانون یک سوم در عکاسی این مقاله را مطالعه بفرمایید.

اینکه کل سر سوژه در کادر باشد یا نه، معیار صحیحی برای هد روم نیست. در هد روم حتی اگر سوژه ما دارای کلاه ، امامه ، دستار یا مواردی شبیه به این باشد حتما لازم نیست که کل آن در تصویر باشد و بودن کل کلاه در کادر معیار درستی برای هدروم نیست.  مهترین معیار برای یک هد روم درست این است که چشم سوژه بر روی خط افقی یک سوم بالا قرار گیرد.

طبعا در سوژه های بی جان الویت
کادر بندی، قرار گرفتن سوژه روی خط یک سوم و نقاط طلایی است.
هدروم صحیح باعث برقراری ارتباط بهتر مخاطب با سوژه شده و توازن و تعادل در تصویر را برقرار می سازد. هد روم  نادرست در صورت زیاد بودن، فضای منفی و پرتی را به تصویر می دهد که باعث حواس پرتی مخاطب می گردد و هد روم  کم و ناکافی ممکن است حس تنگی و خفگی به مخاطب القاء کند و هماهنگی و آرامش کادر را بر هم می زند.
در head room  درست حس نزدیکی بیشتر نسبت به سوژه القاء می شود و ارتباط بین مخاطب و سوژه بهتر برقرار می گردد.
البته ممکن است در برخی موارد، تصویربردار یا عکاسی بخواهد این قوانین را بشکند و حس های – نامتعارفی – را که در ذهن دارد، ایجاد کند که البته در صورت داشتن تجربه و هوشمندی لازم طبعا مشکلی نخواهد بود. این قوانین وحی مُنزل نیستند اما باید بدانیم چرا و برای چه هدفی می خواهیم ساختار شکنی کنیم. به عنوان مثال ممکن است شما در موزیک ویدئو ها این ساختار شکنی ها را بیشتر ببینید که در صدد القای حس های متفاوتی به مخاطب خود می باشند.
در نماهای بازتر که سر سوژه در قسمت یک سوم بالایی تصویر قرار می گیرد.
مواردی که در آن سوژه یک انسان، حیوان و یا مجسمه است، میزان هدروم از چشم سوژه تا بالای کادر سنجیده می‌شود. هدروم را در تصاویر زیر دقت کنید
برای عکاسی از طبیعت پیشنهاد میگردد برای گل یا درخت یا سخره، ان سوژه را به شکل یک صورت انسان تصور کنید و برای ان چشم قرار دهید و با وجود چشم ها همانند توضیح قبل اقدام نمایید.