پنجشنبه 16 آذر 1396

چرا نورپردازی می‌کنیم؟

نورپردازی برای روشن کردن سوژه نیست. بلکه برای تاکید بر سطوح، شکل و جنس سوژه و حتی کم جلوه دادن آن است. ما می‌توانیم با

ایجاد سایه روشن، آثاری افسون کننده، زیبا و یا رؤیایی خلک کنیم. می‌توانیم با نورپردازی آگاهانه و هنرمندانه توجه بیننده را به نماط

خاصی جلب کنیم. می‌توانیم نماطی را برجسته و چشم گیر و نماط دیگر را بی اهمیت و سرخورده نشان دهیم. می‌توانیم کوتاه را بلند و بلند

را کوتاه کنیم. چاق را لاغر و لاغر را چاق فربه نشان دهیم. به طور کلی می‌توانیم ظاهر سوژه را به طور کلی تغییر دهیم. آیا نمی‌دانید

مهم‌ترین مطلب در عکاسی نورپردازی است پس با ما همراه باشید!

رنگ‌ها: لبل از هر چیز در مورد اجسامی که می‌خواهیم عکس بگیریم صحبت می‌کنیم. سوژه‌هایی که مورد نظر شماست خارج از دنیای رنگها

نیستند و ترکیب رنگها در کنار هم عکس را پر از زیبایی و جذابیت می‌کند. ولی بحث ما ترکیب نیست و خود رنگ جهت نورپردازی

برایمان مهم است. به نظر شما رنگ سوژه چمدر در نورپردازی تأثیر گذار است؟ آیا می‌توان برای رنگهای متفاوت شرایط یکسان در نظر

گرفت؟ جواب منفیست دوستان. شما نمی‌توانید برای ۱ گربه سیاه و یک خرگوش سپید یک شرایط را در نظر بگیرید؛ زیرا تصویر یا

بسیار روشن خواهد شد و یا بسیار تیره و یا خاکستری... پس ما نیازمند به پدیده نورسنجی هستیم و سپس نورپردازی. ولتی بتوانیم نور را

خوب و به جا بتابانیم سفیدیها به معنای والعی سپیدند و سیاهیها همیشه و درست سیاهند و اجسام رنگی رنگ طبیعی خود را دارند و حتی

خاکستری نخواهند بود. سیستم داخلی دوربین سعی می‌کند با طیف ۱۱ درصد نورسنجی کند که نتیجه عکسی تیره و خاکستریست. برای حل

مشکل باید دیافراگم را تغییر دهیم؛ یعنی بعد از نورسنجی برای اجسام سفید و منعکس کننده دیافراگم را یک گام بازتر و برای اجسام

مشکی و جذب کننده دیافراگم را یک گام بیشتر ببندیم تا عکسهای ما در نورپردازی موجب مشکل نشوند. این روشیست برای تمام روشهای

نورپردازی...

سایه‌ها: چرا عکسهای ما با عکسهای عکاسان حرفه‌ای تفاوت دارد؟ ولتی تمام لوازم نور پردازی را در اختیار داریم، چرا عکسهای ما با

عکس‌هایی که در نت یا مجله مشاهده می‌کنیم، فرق دارد؟ آیا این عکسها ادیت شدند؟

به راستی نه دوستان، تنها تفاوت شما و عکاسان حرفه‌ای استفاده بهینه از نور است. نور خالک سایه‌هاست و سایه‌ها رمز زیبایی تصویر

هستند و تصویر نتیجه خلالیت، شناخت و علم عکاس می‌باشد. سایه‌ها به شدت به فضای حسی نور پردازی کمک می‌کند. در اینجا به دو

نوع سایه بسنده می‌کنیم.

سایه پیوسته (attached Shadow) و سایه افکنده (cast shadow). در اتاق آتلیه ولتی سوژه روبروی نور است، بخشی از آن در

تاریکی لرار می‌گیرد و سایه پیوسته ایجاد می‌کند و ولتی سوژه بین نور و دوربین لرار می‌گیرد، یعنی ولتی نور اصلی از پشت سوژه یا با__

زاویه بازتری تابیده می‌شود سایه افکنده ایجاد شده است. شناخت این دو روش به راحتی کمکی خواهد بود برای روشهای نورپردازی که

در آینده لرار است صحبت کنیم.

کیفیت: کیفیت در نورپردازی به دو نوع سخت و نرم تمسیم می‌شود. ولتی نور سخت و نرم را بشناسیم در والع کیفیت نورپردازی خود را بالا برده

ایم. در نور سخت از نور شدیدتری استفاده می‌کنیم. در این حالت سایه‌های ایجاد شده کاملاً مشخص و تند هستند و بافتها و کناره‌های

تیزتری ایجاد می‌شود. در نور نرم، نورها به وسیله تجهیزاتی، پخش شده و شدت نور نرم و ملایمتر است و تضاد بین نور و سایه لطیف

و ملایم است.

جهت: جهت به مسیری اشاره می‌کند که نور را به سوژه می‌تابانیم. شناخت جهت‌ها نیاز مبرم نورپردازی است

مثلث نوردهی

آلای برایان پترسون در کتاب خود بنام مفاهیم نوردهی «از سه فاکتور اصلی نوردهی تحت عنوان» مثلث نوردهی نام می‌برد.

.

این سه فاکتور اصلی عبارتند از:

.۱ حساسیت (ISO): میزان حساسیت حسگر دوربین به نور

.۲ دیافراگم: میزان گشودگی روزنه عبور نور

.۳ سرعت شاتر: زمان باز بودن پرده شاتر دوربین

نکته مهم: تغییر در هر یک از فاکتورهای فوق بر روی فاکتورهای دیگر اثر می‌گذارد. بدین معنی که نمی‌توانید یکی از فاکتورها را

بدون توجه به بمیه فاکتورها در نظر بگیرید.

تشابه:

می‌توانید دوربین خود را بصورت پنجره‌ای با دربهای لابل باز و بسته شدن در نظر بگیرید

در این مثال دیافراگم اندازه پنجره می‌باشد. هرچه اندازه بزرگتر باشد نور بیشتری وارد اطاق می‌گردد. سرعت شاتر همان مدت باز

بودن پنجره است. هرچه زمان باز بودن بیشتر باشد نور بیشتری وارد اطاق می‌شود. در همین حال تصور کنید شما در این اتاق بوده و

عینک آفتابی بر چشم دارید. در این حالت حساسیت چشمان شما به نور، کم می‌باشد. حساسیت پایین

راههای مختلفی برای افزایش نور اطاق وجود دارد. شما می‌توانید زمان باز بودن پنجره را افزایش دهید سرعت‌های پایین شاتریا اندازه

پنجره را فازایش دهید دیافراگم بازتر (عینک آفتابی خود را بردارید.) حساسیت بیشتر

جمع بندی:

تسلط بر تکنیک نوردهی مستلزم صبر و کسب تجربه می‌باشد. توجه داشته باشید که تغییر هریک از فاکتورهای نوردهی نه تنها بر

نوردهی تصویر بلکه بر جنبه‌های دیگر آن نیز اثر می‌گذارد. تغییر دیافراگم باعث تغییر عمک میدان، تغییر حساسیت باعث تغییر نویز

تصویر و تغییر سرعت شاتر باعث تغییر نحوه ثبت سوژه‌های متحرک می‌گردد

تراز سفیدی White Balance

بعنوان مثال، نور نیمه روز نسبت به نور اوایل روز یا نور غروب هنگام ی بسیار به نور سفید نزدیک‌تر می‌باشد. در این جدول

با برخی از منابع نور و دمای رنگ آن‌ها آشنا می‌شوید: در حالت معمولی، چشم انسان اختلاف منابع نوری مختلف و دماهای متفاوت رنگی را جبران می‌کند؛ اما دوربین‌های عکسبرداری

دیجیتال به یک مرجع سفید رنگ نیاز دارند. سپس می‌توانند بر اساس این مرجع سفید رنگ مابمی رنگ‌ها را محاسبه کنند. بعنوان مثال

اگر نور هالوژن بر یک دیوار سفید بتابد رنگ دیوار به سمت زرد گرایش خواهد داشت در صورتی که دیوار باید سفید باشد؛ بنابراین اگر

دوربین بداند که دیوار باید سفید باشد، آنگاه تمام رنگ‌های دیگر را جبران کرده و دیواربه رنگ سفید ثبت می‌گردد. این عملکرد را «تراز سفیدی» یا White Balance می‌نامند.

بسیاری از دوربین‌های عکسبرداری دیجیتال دارای عملکرد تراز سفیدی اتوماتیک می‌باشند که در این حالت دوربین تمام رنگ‌های

موجود را در نظر گرفته و بهترین تراز سفیدی را اعمال می‌کند؛ اما سیستم‌های اتوماتیک

بسیاری از دوربین‌های دیجیتال امکان استفاده از تنظیمات آماده تراز سفیدی مثل هوای ابری، فلاش، نور فلورسنت، نور روز و... را به کاربر می‌دهند. در دوربین‌های پیشرفته‌تر می‌توانید تراز سفیدی را به کمک یک مرجع سفید رنگ خارجی مثل مموای سفید

بصورت دستی تنظیم کنید و نتایجی بسیار بهتر بدست آورید

دیافراگم Aperture

میزان گشودگی توسط پره‌هایی که مشابه مردمک چشم می‌باشند، تعیین می‌شود. میزان دیافراگم بر میزان نور و عمک میدان وضوح

تأثیر می‌گذارد. همانند سرعت‌های شاتر متوالی، دیافراگم‌های متوالی، میزان نور ورودی را نصف می‌کنند. برای این منظور،

دیافراگم لطر روزنه را با ضریب ۱٫۱ ریشه دوم عدد ۲ کاهش می‌دهد بنابرای مساحت روزنه در هر عدد متوالی نصف می‌شود. بنابر مبانی علم اپتیک، ممادیر مطلک روزنه دیافراگم به فاصله کانونی بستگی دارد. بعنوان مثال، لطر روزنه ۲۵ میلی متری در لنز

۱۷۷ میلی متری اثری همانند لطر روزنه ۵۷ میلی متری در لنز ۲۷۷ میلی متری دارد. اگر لطر روزنه را بر فاصله کانونی تمسیم کنید

در هر دو حالت عدد بدست آمده ۴/۱ خواهد بود. بیان میزان دیافراگم بصورت کسری از فاصله کانونی بجای اعداد مطلک روزنه برای

عکاسان راحت‌تر می‌باشد. این روزنه‌های نسبی را اعداد f یا f استاپ می گویند. روی بدنه لنز، عدد ۴/۱ در مثال فوق بصورت

۴/f یا f۴ یا ۱:۱ لید می‌گردد.

همانطور که بیان شد، عدد بعدی دیافراگم، لطری ۱٫۱ برابر کوچکتر خواهد داشت بنابراین عدد بعدی دیافراگم بعد از f۴ بصورت زیر

محاسبه می‌گردد: f/۴ x ۱/۱٫۴=۵٫۶

بنابراین تغییر دیافراگ از f۴ به f۵٫۶ میزان نور ورودی را بدون توجه به فاصله کانونی، نصف می‌کند. از آنجایی که اعداد f کسری

از فاصله کانونی می‌باشد، اعداد f بالاتر نشاندهنده روزنه‌های کوچکتر هستند

حداکثر اندازه روزنه یک لنز را سرعت لنز می‌نامند. میزان دیافراگم و سرعت شاتر از منظر نوردهی با هم در رابطه هستند. لنزی با

روزنه بزرگ مثل f/۲ لنز سریع نامیده می‌شود زیرا روزنه بزرگتر به شما اجازه می‌دهد از سرعت‌های سریعتر شاتر استفاده کنید و

در عین حال نور کافی هم به لنز وارد شود. این لنزها برای عکسبرداری از اشیاء متحرک در نورکم مناسب هستند.

در لنزهای زوم میزان حداکثر روزنه را در هر دو انتهای واید و تله مشخص می‌کنند مثل: lens ۲۸-100mm f/۳٫۵-5.6

مشخصه‌ای مثل lens ۲۸-100mm f/۲٫۸ نشان می‌دهد که حداکثر روزنه این لنز در تمام محدوده فاصله کانونی f/۲٫۸ می‌باشد.

این چنین لنزها سنگین‌تر و گرانمیمت تر از لنزهای مشابه می‌باشند

کنترل کنتراست در عکاسی دیجیتال

در بیشتر دوربین‌های دیجیتال تنها ۵ گام محدوده دینامیکی (Dynamic Range) در اختیار شماست. بنابر این مجبورید برای

بهره برداری بهتر از این محدوده کوچک ترفندها و روشهایی را بیاموزید. در این مماله لصد داریم به بررسی چنین روشهایی بپردازیم.

ممدمه

همانطور که می دانید، محدوده دینامیکی، عبارت است از محدوده بین بیشترین و کمترین نور لابل ثبت در یک عکس توسط دوربین

 تراشه تصویر یا فیلم و اسلاید که به واحد گامهای نوری استاندارد دوربین (EV) بیان می‌شود. محدوده دینامیکی چشم انسان بین ۹ تا

۱۱، دوربین فیلمی بین ۷ تا ۹ و دوربینهای دیجیتال معمولی و اسلاید بین ۵ تا ۷ می‌باشد. در شرایط نوری خاص که تضاد بین روشنایی

نواحی مختلف تصویر زیاد باشد، انتخاب تنظیمات نوردهی صحیح، باعث می‌شود تا بتوانیم از محدوده دینامیکی دوربین خود، بهترین

استفاده را نموده و به ثبتی موفک دست یابیم.

محدوده دینامیکی و دوربین‌های دیجیتال

محدوده دینامیکی اکثر دوربینهای عادی و نیمه حرفه‌ای دیجیتال تنها حدود ۵ گام است. منظور از گام روش سنجش مرسوم نور در

دوربین‌های عکاسی است که هر یک گام تفاوت به معنی دو برابر شدن شدت نور است. سنسور دوربین دیجیتال معمولاً از

نوع CCD یا CMOS هستند و هر چند CCD اندکی محدوده دینامیکی بالاتری دارد، ولی هر دو سنسور تمریبا محدوده دینامیکی معادل

فیلم‌های اسلایدی نظیر Fuji Velvia یا Kodachrome دارند. در ممایسه، امولسیون‌های چاپ رنگی ممکن است تا ۷ گام نوری

محدوده دینامیکی لابل دسترس داشته باشند. فیلم‌های سیاه و سفید، نظیر T-Max, Tri-X یا HP-۵ تا ۱۷ گام نوری محدوده دینامیکی در

اختیار ما می‌گذارند و بنابر این لادر به ثبت گستره شدت نوری وسیعتری هستند.

با این اوصاف، کاربران دوربین دیجیتال باید در مورد نورسنجی هوشمندتر و دلیک تر عمل کنند، چون محدوده نوری لابل استفاده بسیار

کوچک‌تری برای کار در اختیار دارند. این مماله سعی دارد روشهایی را نشان دهد که بتوان به بهترین نتیجه ممکن در عکس دست یافت.

یکی از بهترین مشخصات دوربین‌های دیجیتال این است که عکاس می‌تواند فوراً نتیجه نورسنجی خود را مورد بررسی لرار دهد. بیشتر

دوربین‌های دیجیتال، ولتی شرایط نوری خوب است، کنترل خودکار کنتراست را بخوبی انجام می‌دهند. ولی ولتی شرایط نوری همانند یک

روز روشن با سایه روشن‌های تند، پیچیده و نامناسب باشد، معمولاً عکس خوب با مداخله عکاس و تنظیمات دستی بدست می‌آید. مثلاً در

یک روز آفتابی، دوربین‌های دیجیتال می‌توانند عکسهای با کیفیتی بگیرند، بخصوص عکس‌های مرسومی که افراد در پیش زمینه ممابل

منظره ایستاده‌اند، ولی به شرطی که عکاس برای روشن کردن سایه‌های تند روی صورت، از فیل فلاش استفاده نماید.

بطور کلی در شرایط نوری غیر معمول، مشکلات نورسنجی بروز می‌کند. در شرایط نوردهی بسیار تخت، نور با کنتراست شدید، عکاسی

شب و نظایر آن، نورسنجی خودکار دوربین دیجیتال ممکن است ناامید کننده باشد__

البته، عکاسان با تجربه روش‌های زیادی برای استفاده از تنظیمات دستی چهت بهبود نتایج اتوماتیک سراغ دارند. جبران نوری، فیل فلاش،

کارت‌ها و صفحات منعکس کننده یا رفلکتور و مولعیت دهی هوشمندانه از جمله این روشها هستند. بعضی اولات، باید منتظر شرایط

نوری بهتر صبر کنیم. عکاسان چیره دست معمولاً لیستی ذهنی از عکس‌های بالموه در شرایط آب و هوایی و فضاهای مختلف در نظر

دارند که ممکن است در شرایط نوری بسیار بد نیز، فرصت عکاسی خاصی برای آنها ایجاد نماید.

اطلاعات لابل دسترسی که می‌تواند شما را در بهینه سازی نورسنجی راهنمایی نماید، به نوع دوربین دیجیتال شما بستگی دارد. خیلی از

دوربین‌ها نواحی خارج از گاموت را به صورت نواحی چشمک زن در مانیتور دوربین نشان می‌دهند. معنی این اخطار این است که

نواحی چشمک زن فراتر از محدوده دینامیکی تراشه تصویر دوربین هستند. در بعضی دوربین‌های ساده ممکن است تنها عکس گرفته شده

را نشان دهد و تشخیص این که نورسنجی عکس گرفته شده دلیما چگونه است کار مشکلی است که باید خودتان انجام دهید. عملاً این کار

خیلی سخت است، بخصوص اگر بخواهید تصویر را در روز روشن آفتابی در مانیتور دوربین بررسی کنید.

یک ابزار عالی سنجشی که در دوربین‌های متوسط به بالا و دوربین‌های SLR دیجیتال موجود است، نمایش هیستوگرام است که ممکن

است با چشمک زدن نواحی پر نور یا کم نور تصویر در نمایشگر نیز همراه شده باشد. روش‌های استفاده هوشمندانه در محدوده دینامیکی

لابل دسترس را می‌توان به سه دسته کلی تمسیم بندی کرد:

.۱ روش‌های نوردهی و فیلترها

.۲ روش‌های مربوط به زمان و مولعیت

.۳ روش‌های تنظیم دوربین و نورسنجی

استفاده از فیلترهای تراکم خنثی ND(Neutral Density) غیریکنواخت

اگر دوربین شما امکان اتصال فیلتر دارد روی دوربین SLR یا با استفاده از مبدل اتصال تجهیزات روی لنز دوربین‌های کامپکت،

فیلتر ND غیر یکنواخت که معمولاً نیم آن تیره و نیمه دیگر شیشه معمولی یا با تیرگی کمتر با میزان اختلاف متفاوت است، یک ابزار

بسیار مفید برای مدیریت محدوده دینامیکی عکس شماست. این فیلتر بیشتر توسط عکاسان طبیعت و عکاسان صحنه‌ای استفاده می‌شود.

معمولاً از این فیلتر، برای تاریکتر کردن آسمان درخشان بالای افک بهره گرفته می‌شود. اجزاء والع در پیش زمینه بواسطه بخش روشن

فیلتر بدون تأثیر بالی می‌مانند. با این فیلتر می‌توانید بدون اینکه پیش زمینه عکس بیش از حد تاریک شود، سایه روشن‌های ابرها و رنگ

غنی آسمان را همزمان در عکس خود داشته باشید و بواسطه تبدیل نرم و آرام تیرگی به روشنایی فیلتر، اثر این تغییر روشنایی نیز در

عکس لابل شناسایی نیست. فیلترهای ND در شدت‌های مختلف و معمولاً از یک تا ۳ گام تغییر تیرگی عرضه می‌شوند. معمولاً به تجربه

دیده شده که فیلتر ۳ بیشتر مورد استفاده بوده است

استفاده از فلاش سرخود دوربین برای افزایش نور

از فلاش دوربین خود برای نرمتر کردن نورهای پرکنتراست از طریک افزودن نور به نواحی سایه استفاده کنید. در والع، این بهترین

استفاده از فلاش است، در صورتی که معمولاً اگر فلاش به عنوان تنها منبع نوری استفاده شود نورهای شدیدی ایجاد می‌کند. اگر عکس

نمای نزدیک یا ماکرو می‌گیرید و می‌خواهید از این نور پرکننده استفاده کنید، ممکن است با افزایش بیش از نیاز نور مواجه شوید، در

چنین موالعی اگر دوربین شما چنین امکانی دارد، نور فلاش را به نصف یا یک سوم کاهش دهید. بسیاری از دوربین‌ها چنین تنظیمی

دارند، ولی بیشتر مردم هرگز از این امکان استفاده نمی‌کنند.

استفاده از فلاش خارجی برای نوردهی پیچیده‌تر

از یک فلاش خارجی برای افزایش بیشتر و کنترل شده تر نور استفاده کنید که با این کار با روشن‌تر شدن نواحی سایه، محدوده دینامیکی

موجود در صحنه مورد عکاسی کمتر می‌شود. همچنین می‌توانید برای کنترل بهتر نور از دیفیوزر یا پخش کننده نور بر روی فلاش و یا

از بعضی انواع منعکس کننده‌های برخوردی استفاده کنید. معمولاً استفاده از صفحه سفید بازتابدهنده نور یا استفاده از نور برخوردی فلاش

به سمف، از روشهای مرسوم است. اگر دوربین شما امکان استفاه از فلش خارجی را ندارد، می‌توانید از فلاش‌های خارجی که در هر

مولعیت دلخواه نصب شده باشد، با استفاده از سیستم slave flash که با نور فلاش دوربین، فلاش خارجی را فعال می‌کند، استفاده کنید.

تغییر نور موجود

اگر در فضای داخلی عکاسی می‌کنید، ممکن است بتوانید با خاموش یا روشن کردن چراغها و تنظیم نور ورودی از پنجره‌ها با پرده،

نواحی روشن و تاریک شدید را کنترل کنید. به عنوان یک راه حل دیگر، برای کنترل شدت نور ورودی از پنجره‌ها، با لرار دادن یک

صفحه نیمه شفاف می‌توان نور شدید ورودی آفتاب از پنجره را نرم‌تر کرد. برعکس، اگر نور خیلی تخت و بی حال است، چه در فضای

داخلی یا خارجی، با استفاده از یک نور نمطه ای می‌توان نواحی روشن و سایه لازم را ایجاد کرد. این نور می‌تواند یک لامپ تنگستن یا

لامپ‌های آفتابی لابل تنظیم باشند. اگر از لامپ تنگستن استفاده می‌کنید، تنظیمات تراز سفیدی دوربین را بررسی کنید تا مطمئن شوید که

عکش شما ته رنگ نارنجی پیدا نمی‌کند.

استفاده از منعکس کننده برای پخش کردن نور

از یک منعکس کننده نور که خارج از کادر عکاسی لرار دارد برای بازتاباندن نور فلاش یا نور محیط به سایه‌های تاریک استفاده کنید.

برای منعکس کننده می‌توانید از کارتهای کوچک برای کار ماکرو، کارت‌های متوسط برای عکاسی از اجسام بیجان و پرتره یا صفحات__

 

تاشوی بزرگ برای عکاسی گروهی استفاده کنید. معمولاً این منعکس کننده‌ها سفید هستند، ولی می‌توانند برای داشتن نوری شدیدتر نمره‌ای

یا برای ایجاد گرمی در رنگها طلایی هم باشند.

بعضی اولات تغییر نوردهی برای عکستان امکان پذیر نیست و بنابر این نمی‌توانید از فیلتر استفاده کنید. در لسمت بعدی روش‌های مربوط

به زمان بندی و مولعیت عکس‌ها برای کنترل کنتراست را مورد بررسی لرارخواهیم داد.

آشنایی با نوردهی

نکته بسیار مهم این است که تغییر در هر یک از این عناصر بر دو عنصر دیگر تأثیر می‌گذارد و نهایتاً بر عکس شما تأثیر خواهد

گذاشت. این بدان معناست که شما هرگز نمی‌توانید با بکارگیری یکی از این عناصر به یک عکس خوب دست پیدا کنید، بلکه باید هر سه

عنصر را در نظر بگیرید و در موالع لزوم از آن‌ها استفاده نمایید.

برای فهمیدن رابطهٔ این سه عنصر و شناخت مثلث نور می‌توانید از ۲ مثال معروف استفاده کنید:

بسیاری از مردم برای فهم و توصیف رابطهٔ بین ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر از مثال‌های متفاوتی استفاده می‌کنند تا به ما کمک کنند

بهتر این موضوع را درک کنیم. من در اینجا دو تا از معروف‌ترین و ساده‌ترین راه‌ها برای شناخت و فهم مثلث نور را برای شما توضیح

خواهم داد؛ اما لبل از هرچیز این نکته را یادآور می‌شوم که این مثال‌ها، مانند اکثر مثال‌ها، کامل نیستند و فمط هدف را واضح‌تر و گویا

تر می‌کنند.

آفتاب گرفتن

 

یکی از مثال‌هایی که به تازگی توسط یکی از دوستانم با آن آشنا شدم این بود که تصور کنیم سیستم نور دوربین ما، مانند آفتاب گرفتن

است!

همهٔ ما دوست داریم پس از آفتاب گرفتن رنگ پوستمان زیبا باشد اما در بسیاری از موالع پوست ما می‌سوزد، یک نوردهی مناسب

باعث گرفتن یک عکس زیبا رنگ پوست زیبا (می‌شود و یک نوردهی نا مناسب باعث سوختن و از بین رفتن عکس) سوختن پوست

می‌شود.

در این مثال پوست ما و حساسیت آن نسبت به نور خورشید شبیه به همان ایزوی دوربین ماست، پوست بعضی از انسان‌ها نسبت به بمیه

حساس‌تر است.

سرعت شاتر در این مثال تشبیه شده به مدت زمانی که ما زیر آفتاب سپری می‌کنیم. هرچه بیشتر زیر آفتاب بمانید شانس بیشتری برای

رسیدن به یک رنگ پوست زیبا خواهید داشت، البته نباید فراموش کرد زیاده روی در این کار موجب سوختن پوست شما خواهد شد! چیزی

شبیه به همان نوردهی زیاد یا Over Exposed در عکاسی!

دیافراگم تشبیه شده به کرم ضد آفتابی که شما استفاده می‌کنید. کرم ضد آفتاب با توجه به استحکام و توانایی‌اش میزان مشخصی از نور

خورشید را بازتاب می‌دهد، بکار گرفتن یک کرم ضد آفتاب لوی موجب رسیدن نور کمتری به پوست شما خواهد شد. در نتیجه فردی با

پوست حساس نسبت به نور، با استفاده از کرم ضد آفتاب می‌تواند مدت زمان بیشتری از نور خورشید استفاده کند یعنی با کوچک کردن

روزنه دیافراگم می‌توان میزان حساسیت سنسور نسبت به نورایزورا افزایش داد.

همانطور که گفتم؛ هیچ مثالی کامل نیست و نمی‌تواند دلیما مشبه را توضیح دهد، اما این مثال‌ها می‌توانند در امر یادگیری کمک شایانی به

شما بکنند.

از هرچه می‌توانید استفاده کنید!

تسلط کامل به مبحث نوردهی و توانایی گرفتن عکس با نور مناسب نیازمند تمرین و تکرار بسیار خواهد بود. این کار شبیه به یک چشم

بندی است و حتی عکاسان با تجربه نیز تنظیمات خود را آزمایش می‌کنند تا اشتباهی رخ ندهد. به یاد داشته باشید تغییر دادن هر یک از این

عناصر فمط در نوردهی عکس شما تأثیر نمی‌گذارد بلکه هر یک از عناصر می‌تواند تأثیرات دیگری در عکس داشته باشید برای مثال

همان طور که در ممالات گذشته گفتیم تغییر دیافراگم موجب تغییر عمک میدان، تغییر ایزو موجب تغییر میزان نویز و تغییر سرعت شاتر

موجب تغییر سرعت سوژه در عکس خواهد شد

نکتهٔ لابل توجه در رابطه با دوربین‌های دیجیتال این است که آن‌ها بهترین گزینه برای یادگیری مثلث نور هستند، زیرا در این دوربین

ها شما می‌توانید با کمترین هزینه و انرژی موارد متعددی را امتحان کنید و به نتایج مختلفی دست پیدا کنید. شما می‌توانید بدون صرف

هزینه هر تعداد عکسی که می‌خواهید بگیرید، همچین می‌توانید از حالت‌های اتوماتیک و دستی آن استفاده کنید، معمولاً دوربین‌های__

 

دیجیتال حالت‌های نیمه اتوماتیک نیز دارند مانند حالت تمدم سرعت شاتر و یا تمدم دیافراگم که به شما اجازه می‌دهند فمط یک یا دو متغیر

از مثلث نور را تغییر دهید و بمیه متغیرها با توجه به یک یا دو متغیری که شما تغییر داده‌اید به شکل اتوماتیک تغییر می‌کنند.

در رابطه با هر یک از عناصر مثلث نور می‌توان بحث‌های طولانی و مفصلی انجام داد، به شما پیشنهاد می‌کنم سایر ممالات ما در این

رابطه را بخوانید، زیرا به شما کمک می‌کنند مباحث مربوط به نوردهی و مثلث نور را بهتر بشناسید و از تأثیرات هر عنصر بر عنصر

دیگر و همچنین بر عکس‌ها مطلع شوید

 

لوازم حرفه‌ای نورپردازی در عکاسی

در آتلیه‌های عکاسی شاهد دهها وسیله ریز و درشت هستیم که هر کدام به نوبه خود لسمتی از عملیات نورپردازی را انجام می‌دهند، با

توجه به اینکه نور پردازی یکی از مهم‌ترین آیتم‌های خلک یک عکس است، سعی خواهم کرد در ممالات آینده بصورت تخصصی به آن

بپردازم اما در این مماله بصورت اجمالی تعدادی از وسایل مورد نیاز نور پردازی را معرفی خواهم کرد، بد نیست لبل از آن اشاره‌ای

داشته باشم به این مهم که سالها لبل و لبل از اختراع این وسایل عکاسان با چند شاخه نور بسیار ساده عکس‌های هنری خلک کرده‌اند که

هنوز جامعه جهانی عکاسی آثاری را به مانند آنها در سال‌های اخیر به خود ندیده است و به عبارتی هنر نورپردازی هنر عکاس است و

وسایل پیشرفته به تنهایی تاثیری در ثبت زیبایی و بازتاب زیباشناسی یک اثر نخواهند داشت. در این لسمت با ابزارهایی چون کاسه

استاندارد، اسنوت، بارندور، سرپوش لانه زنبوری، کاسه نور پس زمینه، چترهای نورپردازی، آکتاباکس ها، سافت باکس‌ها، کاسه‌های

چتر، گوبو، بوم، پانتوگراف ها، سه پایه‌ها و رفلکتور ها آشنا می‌شویم.

برای استفاده از نورهای استودیویی دو دلیل مهم وجود دارد. نخست، با افزایش حجم نور می‌توانید از دیافراگم‌های بسته‌تر استفاده کرده

در نتیجه عمک میدان بیشتری بدست آورید. همچنین می‌توانید سرعت شاتر را افزایش داده در نتیجه احتمال تار شدن عکس بر اثر لرزش

را به حدالل برسانید.

دوم، شما می‌توانید کنترل بهتری بر نور داشته و با ایجاد نور و سایه‌های دلخواه به نتیجه مطلوب برسید. از موارد کاربرد نورپردازی

استودیویی می‌توان به عکسبرداری پرتره، عکسبرداری از اشیاء کوچک ماکرو و عکسبرداری از موارد چاپی مثل کتاب، پوستر و

غیره اشاره کرد

کاسه استاندارد (Standard Reflector)

کاسه‌های استاندارد بازتاب دهنده نور می‌باشند و در سایزهای مختلفی ساخته می‌شوند، اختلاف اندازه دهانه کاسه‌ها در اندازه زاویه تابش

نور و لدرت و شدت نور تأثیر گذار است بطوریکه هرچه دهانه تنگتر باشد شدت و لدرت نور بیشتر و نور بصورت متمرکز بر روی

سوژه بازتاب میابد. بطور کل نور تابیده شده بوسیله کاسه‌ها پر کنتراست و یکنواخت‌تر خواهد بود.

.

اسنوت (Snoot)

اسنوت ها با پوشش داخلی مشکی هستند و مانند کاسه‌ها مدیریت تابش نور را به عهده دارند، از اسنوت ها بطور کلی برای بازتاب نور به

موها و اجسام در عکاسی صنعتی استفاده می‌شوند، خاصیت نور پردازی با اسنوت ها در متمرکز کردن نور بصورت دایره‌ای بر روی

سوژه و جلوگیری از پراکندگی نور و کمک به شارپ شدن بیشتر عکس می‌باشد

بارندور (Barndoor)

بصورت سایبان‌هایی در چهار سمت فلاش‌ها نصب می‌شوند و وظیفه هدایت نور را به سمت سوژه ایفا می‌کنند، با باز و بسته کردن

بارندورها می‌توانید نور کنترل شده را به سمت سوژه بتابانید و با مدیریت آن پس زمینه‌ای تیره و سوژه‌ای نورانی داشته باشید. بارندورها

لابلیت نصب فیلترهای رنگی را نیز دارا می‌باشند. اگر امکان استفاده از سافت باکس و چترها یا اندازه‌های مختلف برایمان میسر نباشد

می‌توانیم با تاباندن نور از یک بارندور به یک صفحه ملایم کننده نوری شفاف با اندازه و درجه‌های مختلف ایجاد نماییم

سرپوش لانه زنبوری (Honeycomb)

سرپوش‌های لانه زنبوری ابزارهایی همانند فیلترهای نور هستند که بر روی کاسه‌ها نصب می‌شوند با این تفاوت که سطح آنها بوسیله

شبکه‌هایی به شکلهای هندسی پوشیده شده و باعث تابیده شدن نور بصورت متمرکز و جهت دار به سوژه شده و از پخش شدن نور

جلوگیری می‌کنند

 

کاسه نور پس زمینه (Background Light)

ابزاری از خانواده کاسه‌های نورپردازیست و وظیفه هدایت نور را بر روی پس زمینه یا فون به عهده دارد، همچنین می‌توانیم با استفاده از

کاسه نورپردازی پس زمینه به اضافه فیلترهای رنگی نور رنگی هدایت شده و متمرکزی را با بر روی پسزمینه داشته باشیم

نور اسپات (Spot)

نور اسپات بمانند فلاش‌ها با تاباندن نور موضعی از فواصل دور و محدود عمل می‌نماید و تفاوت آن با فلاش‌های معمولی بخاطر فلاش و

نور مدلینگ اسپات هاست که بوسیله یک لنز نور تنظیم و جابجا می‌شود، بوسیله نور اسپات می‌توانیم اسلایدها و اشکال نوری مختلف را بر

روی پسزمینه و فون منعکس نماییم.

چتر مخصوص نورپردازی (Umbrella Photography)

برای تاباندن نوری ملایم، با کنتراست کم، شفاف، نرم و یکنواخت از چترهای مخصوص نورپردازی استفاده می‌کنیم. چترها در سه گروه

بازتابی انعکاسی (شفاف) عبوری (و چترهای دوکاره) با یک لایه اضافه لابل برداشت برای تغییر کاربری انعکاسی به شفافدر سه

رنگ سفید، نمره‌ای و طلایی در دسترس می‌باشند، چترهای بازتابی سفید نوری طبیعی و نرمتر از چترهای نمره‌ای دارند، کاربرد

چترهای نمره‌ای بیشتر در عکاسی پرتره می‌باشد، با استفاده از چترهای طلایی رنگ‌های گرمتری را بر روی سوژه خواهیم داشت.

آکتاباکس (Octabox)

اکتاباکس ها مسئولیت ملایم کنندگی نور را به عهده دارند، از نظر میزان ملایم سازی اکتاباکس ها در درجه میانی چترها و سافت باکس‌ها

لرار می‌گیرند، لازم به توضیح است که با استفاده از یک صفحه ملایم کننده نور در جلوی چترها می‌توانیم نوری ملایم‌تر و با درجه نرمی

اکتاباکس ها از چترها داشته باشیم.

سافت باکس (Softbox)

سافت باکس نیز از خانواده چتر و اکتاباکس ها می‌باشد و برای ملایم کردن نور فلاش‌ها بر روی سوژه استفاده می‌گردد، معمولاً داخل سافت

باکس‌ها به رنگ نمره‌ای می‌باشد و لابلیت نصب سایبان‌هایی به شکل شبکه‌ای، ماسک‌های مخصوص و صفحه‌های ملایم کننده نور

وجود دارد، سافت باکس‌های بزرگتر با نور ملایم‌تر و سافت های کوچک‌تر با نور کنتراست بالا و متمرکزتر عمل می‌کنند.

کاسه چتر (Umbrella Flood Reflector)

برای محدود کردن و تمرکز نور بر روی لسمت میانی چتر و جلوگیری از انعکاس نور در محیط از کاسه چتر استفاده می‌کنیم، در موالع

لازم و در جایی که نمی‌توانیم از چتر، اکتاباکس و سافت باکس‌ها استفاده نماییم می‌توانیم با تاباندن و تنظیم نور فلاشها بوسیله کاسه چتر بر

روی سمف یا دیوارها نور ملایم و کنترل شده‌ای را بر روی سوژه تجربه نماییم.

گوبو (Gobo)

گوبو یا سایبان نور صفحه مستطیل شکل مشکی می‌باشد که بوسیله بوم در جلوی فلاش برای مسدود کردن لسمتی از نور استفاده می‌شود.

بوم (Boom)

بوم و بازویی ابزار ارتباطی هستند که بر روی پایه فلاش‌ها نصب می‌شوند و بوسیه آن‌ها می‌توان تجهیزات اصلی و جانبی را برای نور

پردازی تنظیم نمود، کاربرد اصلی بوم‌ها برای نورپردازی سوژه از لسمت بالا و تنظیم نور فلاشها بشکلی که پایه‌های فلاش در کادر

دیده نشود می‌باشد.

پانتوگراف (Pantograph)

وسیله بسیار مناسبی برای تجهیز آتلیه و استودیوهای ثابت عکاسی می‌باشد، با استفاده از پانتوگراف ها ریل‌های سمفی جایگزین پایه و سه پایه

های تجهیزات نور پردازی و عکاسی می‌شود و محیط آتلیه و استودیو خلوت و لابل دسترس تر می‌باشد، سرعت عمل، جابجایی و تنظیم

تجهیزات با استفاده از پانتوگراف ها بسیار بهینه می‌گردد

سه پایه و تک پایه‌ها (Tripods & Monopods)

برای جلوگیری از لرزش دوربین و تار شده عکس‌ها در عکاسی با حساسیت‌های پایین، بدست آوردن عمک میدان و نور دهی بالا استفاده

از سه پایه‌ها یا در مواردی تک پایه‌ها اجتناب ناپذیر است، عکاسان حرفه‌ای در زمان عکاسی خارج از موارد یاد شده نیز همواره از

سه پایه استفاده می‌نمایند.

رفلکتور ها (Reflectors)

رفلکتورها صفحاتی در شکل‌های مختلف اما غالباً دایره‌ای هستند که سطح آنها از جنس مواد بازتابی تهیه و لابلیت بازتاب نور به سمت

سوژه رو دارند. رفلکتورها در سایزهای مختلف و در رنگ‌های سفید، نمره‌ای و طلایی تولید و بیشتر برای کاهش و کنترل کنتراست،

کنترل دمای رنگ و پر کردن سایه‌ها استفاده می‌شوند. از رفلکتورهای سفید برای بازتاب نور بدون تغییر در رنگ و بصورت ملایم، از

رفلکتورهای نمره‌ای برای بازتاب با کنتراست بالا و مستمیم و از رفاکتورهای طلایی برای افزایش گرمی رنگ‌های تصویر استفاده

می‌شود. رفلکتورهای شفاف و مشکی نیز برای کاربردهای خاص و با بازتاب نوری بسیار پایین تولید می‌شوند

در انواع مختلف وجود دارند و رنگ‌های سفید نمره‌ای و طلایی معمول‌ترین رنگ‌های آن‌ها می‌باشند. به نظر من به کمک بازتابنده می

توانید در مناطمی که سایه وجود دارد کمی نور بیاندازید که نتیجه آن کاهش کنتراست کلی عکس است. با نزدیکتر یا دورتر کردن بازتابنده

به سوژه عکاسی می‌توانیم ممدار کنترست را دلیک تر تنظیم کنیم.

در مواجهه با نور شدید آفتاب، یک عکاس حرفه‌ای از ین بازتابنده استفاده می‌کند. در والع این بازتابنده‌ها به منظور حمل و نمل راحت‌تر

تا حد امکان کوچک طراحی شده‌اند اما نه آنمدر کوچک که بتوانید آنرا در جیب خود بگذارید. همینطور شما به یک دستیار احتیاج دارید تا

هنگام عکاسی آن را برایتان نگه دارد!

پشت این وسیله تیره است که کار مخالف بازتابنده را انجام می‌دهد. این لطعه به همان روش لبلی مورد استفاده لرار می‌گیرد اما به منظور

افزودن سیاهی و خلک مناطک سایه دار به عکس استفاده می‌شود و به آن «gobo» نوعی پرده پارچه‌ای سیاه رنگ که در تلویزیون و

سینما دوربین را از نور زاءد محفوظ نگه می‌دارد. می گویند.

gobo ها و بازتابنده‌ها در مد لباس و عکاسی‌های پر زرق و برق موارد استفادهٔ زیادی دارند.

اگرچه بازتابنده‌ها و gobo ها همه جا کارساز نیستند اما برای همه عکاسان غیر حرفه‌ای آشنایی با آن‌ها و نحوه استفاده از آن با ارزش

است. اغلب شما می‌توانید به وسیلهٔ یک کارت یا کاغذ روی یک دیوار سفید کار مشابه را انجام دهید.

خیمه نور:

برای غوطه ور نمودن اشیاء در نور نرم و یکنواخت از خیمه نور استفاده می‌شود.

از این وسیله در عکسبرداری از اشیاء مرکب دسته گل (اشیاء منعکس کننده نور) جواهرات (و اشیاء شفاف) بلور و کریستال

استفاده می‌شود. در این روش سوژه توسط نور تابیده شده از بیرون محاصره می‌شود در نتیجه نورپردازی بر روی سوژه بسیار نرم و

یکنواخت خواهد بود

هنگام استفاده از پروژکتورها جهت نورپردازی به رنگ نورها دمای کلوین آن‌ها توجه داشته باشید. بهترین نتیجه با نورهای مشابه نور

روز بدست می‌آید. برای کاهش حرارت از لامپ‌های فلورسنت استفاده کنید.

پروژکتورهای مهم و پر کاربرد

پروژکتور نور لکه‌ای یا اسپات لایت (Spotlight)

این منبع نور باریکه لابل کنترلی از نور ارائه می‌دهد و این باریکه را آنمدر می‌توان باریک کرد که لکه نور روی فرد یا محل مورد

نظر بیفتد. چنین منبع نوری معمولاً از یک محفظه استوانه‌ای شکل تشکیل می‌شود و بازتاب دهنده‌ای در پشت چراغ آن و یک عدسی در

جلوی آن لرار دارد. کانونی کردن و باریکه کردن نور با حرکت چراغ و در مواردی با حرکت عدسی امکان پذیر است. چراغ‌های لکه

ای رو باز، معمولاً عدسی ندارند و باریکه پهن‌تری ارائه می‌کنند. این پروژکتور معمولاً به پایه‌ای U یا Y شکل متصل می‌شود و به

مدد آن می‌تواند بر روی پایه‌های بلند نصب شود. این پروژکتورها دارای لدرت های مختلف بین ۱۷۷ تا ۱۰۰۰۰ وات هستند

این پروژکتورها به صورت لامپ‌های نیمه کروی هستند که معمولاً لسمتی از سطح داخلی آنها نمره اندود شده است. این پروژکتورها با

ولتاژی بیش از ولتاژ عادی کار می‌کنند ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ و می‌توانند نور زیادی تولید کنند، اما این کار به لیمت کاهش عمر و دوام

لامپ تمام می‌شود. توان این پروژکتورها ۳۷۵ یا ۵۰۰ در نوع‌های جدید بالاتر وات است. این پروژکتورها را به هر نوع سرپیچی

می‌توان وصل کرد.

لامپ کوارتز (Quartz Bulb)

این پروژکتور دارای لامپ‌های دو لطبی کشیده بزرگ می‌باشد. همچنین دارای دو درب فلزی است که به وسیله آن‌ها می‌توان نور را کم

یا زیاد کرد و آن را جهت داد. این لامپ حاوی رشته تنگستن در یک گاز هالوژنه چون ید یا برم است. این نورپردازها از سال ۱۹۶۰

رایج شدند و بسیار مورد استفاده لرار می‌گیرند، زیرا نه تنها سیاه نمی‌شوند، بلکه با دمای رنگی ثابتی می‌سوزند. جنس شیشه این

پروژکتورها معمولاً کوارتز است و در دماهای زیادی که از چراغ ساطع می‌شود، ذوب نمی‌شود. این پروژکتورها سبک بوده و برای

فیلم برداری در محل‌های مختلف به ویژه فیلم‌های خبری مناسب هستند. توان این پروژکتورها از ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ وات است.

لامپ قوس زغالی

این چراغ‌ها منبع نور بسیار لوی اما کم ولتاژ هستند. در این پروژکتورها با ایجاد کمان الکتریکی توسط زغال‌های مخصوص، صحنه

مانند روز روشن می‌شود. این چراغ گرچه با سر و صدای زیادی کار می‌کند و عمر نسبتاً کمی هم دارد، اما زمانی تنها و بهترین منبع

نوردهی داخل استودیو به حساب می‌آمد و هنوز هم ولتی به نور زیادی نیاز است، منبع بسیار خوبی است. پروژکتور دینکی (Dinky) این پروژکتور که شکل ظاهری آن به صورت استوانه بلند است، دارای توانی برابر ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ وات است. بعضی از این

پروژکتورها دارای آداپتوری هستند که به وسیله آن می‌توان دهانه نوردهی پروژکتور را کوچک و یا بزرگ کرد.

پروژکتور کاسه‌ای (Scoop)

پروژکتوری که دارای بازتابه‌ای بزرگ و یک لامپ لخت به لدرت ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ وات است و می‌تواند نوری گسترده و پهن ارائه

دهد. از این منبع نور معمولاً برای روشن کردن پس زمینه استفاده می‌شود.

پروژکتور زنون

چراغی پر لدرت که بین دو الکترود تنگستن آن، در محفظه‌ای سرشار از گاز گزنون، یک لوس الکتریکی تشکیل می‌شود.

صفحات نور Light Panel

این صفحات منبع ایدآل نور هستند. اگر شیئی را بر روی این صفحه لرار داده و از بالا عکسبرداری نمایید، نواحی اطراف سوژه کاملاً

سفید خواهند بود. با لرار دادن یک صفحه نور بر روی لبه آن می‌توانید از آن بعنوان یک منبع نور کناری یا پس زمینه استفاده کنید.

فلاش

معمولاً در استودیوها از فلاش روی دوربین استفاده نمی‌شود اما نوعی فلاش بنام رینگ فلاش فلاش حلموی وجود دارد که می‌توانید

از آن برای عکسبرداری کلوزآپ بدون سایه مثل عکسبرداری پزشکی، دندانپزشکی و... استفاده کنید.

پس زمینه‌ها Backgrounds

پس زمینه‌ها از اهمیت زیادی در نورپردازی استودیویی برخوردارند. پس زمینه‌ها باید طوری انتخاب شوند که سوژه برجسته بنظر آید

نه اینکه اصطلاحاً سوژه در پس زمینه حل شود. پس زمینه‌هایی با رنگ خاکستری بی دردسرترین پس زمینه‌ها هستند زیرا کمترین

مشکلات نورپردازی را ایجاد می‌کنند؛ اما پس زمینه‌های سیاه یا سفید می‌توانند باعث بروز مشکلات نوردهی شوند مگر اینکه از

عملکرد جبران نوردهی استفاده گردد.

و بالاخره پس زمینه‌های رنگی که باید در انتخاب آن‌ها نیز دلت شود تا ترکیب رنگی سوژه با آن‌ها تمویت شود نه تخریب

اگر می‌خواهید سوژه شما فالد پس زمینه باشد باید پس زمینه‌ها را با نور زیاد نوردهی کنید. همچنین می‌توانید برای اشیاء کوچک از

صفحات نور استفاده کنید. این عمل باعث می‌شود هنگام ویرایش عکس‌ها در نرم افزار بتوانید براحتی سوژه را از پس زمینه جدا کنید

مقایسه بین انواع تغییر دهنده‌های نوری

با توجه به عکس ضمیمه ۷ مدل مختلف به شرح زیر در این ممایسه لرار گرفته‌اند:

-1 چتر ۳۳ اینچی نمره‌ای

-2 چترسافت باکس ۱۳ اینچی

-3 سافت باکس ۲۱ در ۳۲ اینچی

-1 اکتا هشت ضلعی باکس ۳۹ اینچی

-5 چتر پارابولیک سهمی وارنمره‌ای ۲۱ اینچی

-2 سافت باکس ۳۲ در ۱۱ اینچی

-7 بیوتی دیش ۲۲ اینچی

سوالی که ذهن خیلی‌ها رو مشغول کرده آینه که واقعاً چه فرقی بین این‌ها هست؟

در یک پاسخ کلی چتر معمولاً وسیله‌ای ارزان‌تر، لابل حمل تر و با نصب راحت‌تر نسبت به سافت باکس هستش از طرفی سافت باکس

کنترل بهتری در ارائه نور مستمیم در اختیار ما لرار میده و نوری جهت دارتر نسبت به چتر داره ولی حمل و نمل اون سخته و لیمت

بالاتری داره؛ ضمن اینکه انعکاس نور سافت باکس مستطیلی در چشم خیلی زیبا و شبیه نوری طبیعی هست که از یک پنجره تابیده میشه

. گرچه انتخاب شکل انعکاس نور در چشم یک مورد سلیمه آیه و نمیشه حالت مستطیلی رو برتر از دایره‌ای عنوان کرد.

نکته دیگه ای که باید بدونید آینه که هرچمدر ابعاد تغییر دهنده ما بزرگ‌تر باشه نوری نرم‌تر و وسیع‌تر در خروجی داریم که آگه لرار

باشه محدوده کمی هدف نور پردازی ما باشه ابعاد بزرگ اصلاً مناسب نیست. ضمن اینکه ابعاد بزرگ معمولاً بک گراند ما رو نیز

روشن میکنه.

اگر نیاز به نوری نسبتاً تند و غیر نرم داشته باشیم استفاده از بیوتی دیش میتونه گزینه خوبی باشه طبک عکس‌های ضمیمه تمامی این ۷

مدل در یک جایگاه نسبت به سوژه لرار گرفته‌اند و سپس عکس برداری انجام شده و تأثیرات آن‌ها بر روی صورت و انعکاس آنها در

چشم کاملاً مشخص می‌باشد.

آشنأیی با فلش و مکانیزم سیستم نور سنجی

سیستم نورسنج دوربینهای دیجیتال، ممدار نور محیط را سنجیده و مناسب‌ترین میزان نوردهی (Exposure value) را تعیین می

کند. سیستم نوردهی اتوماتیک (Automatic Exposure) در تمامی دوربینهای دیجیتال، تعبیه شده است. تنها کاری که لازم است انجام

دهید این است که دوربین را در حالت "metering" لرار داده و سپس کادر خود را از ویزور یا LCD مشخص کرده و سپس دکمه شاتر

را فشار دهید. غالباً در این حالت نوردهی بصورت صحیح انجام می‌گیرد. بوسیله سیستم نورسنج دوربین، معیارهای محاسبه میزان

نوردهی و چگونگی آن، مشخص می‌شود

همانطور که گفتم ما برای شروع و درک بیشتر، اکثر اولات از حالت (TTL) استفاده می‌کنیم، یعنی از نور سنج درون دوربین استفاده

می‌کنیم، یادتون باشه همه نور فلش به درون دوربین و سنسور نمیرسه پس خیلی خوبه که از سنسور دوربین برای نور سنجی استفاده

بشهبرای درک این موضوع که دوبین با در نظر گرفتن نور محیطی و بازتابی چگونه عمل می‌کند تا میزان فلش را تنظیم کند مرحله به

مرحله جلو می‌رویم که کاملاً لابل درک شود.

هر باری که دگمه شاطر را فشار می‌دهید این مکانیزم در دوربین انجام می‌شود، درحالت نورسنجی از درون دوربین

۱. اول با فشار دادن دگمه شاطر به صورت نصف سوژه فوکوس می‌شود البته اگر فوکوس اتوماتیک استفاده می‌کنید و فوکوس لفل می‌شود،

و نور محیطی توسط نور سنج دوربین اندازه گیری می‌شود، این اتفاق در همه مدهای دوربین می افتد ولی در منوال و بالب این اطلاعات

برای نور سنجی میزان نور محیطی استفاده می‌شود.

۲. ولتی دگمه شاطر کامل فشار داده می‌شود، فلش اولیه زده می‌شود، نور بازتابی فلش به درون دوربین اندازه گیری می‌شود و بعد میزان

لدرت نهایی فلش توسط دوربین حساب می‌شود.

۳؛ و در مرحله سوم آینه دوربین بالا می‌رود، پردهٔ اول بالا می‌رود نور گیری شروع می‌شود (فلش نهایی زده می‌شود) شما فلش اول و دوم

را نمی‌بینید خیلی سریع اتفاق می فتاد مگر اینکه ۲ ثانیه زمان بدین و فلش را در انتهای نور گیری بگذاریدبد پردهٔ دوم بسته می‌شود و

نهایتان دوربین شروع مجدد می‌کند. Restart

 

چطور نور فلاش افت می‌کند؟

فاصله سوژه تا دیوار کمتر از ۱ متر. دیوار با نور تابیده شده بر روی سوژه روشن شده است

فاصله سوژه تا دیوار حدود ۱ متر. نور تابیده شده بر روی دیوار بسیار ناچیز است و دیوار سیاه شده است

حتماً شما نیز در سفرهای دسته جمعی یا تورهای عکاسی، با دوستانی مواجه شدید که سعی می‌کنند در ممابل یک منظره زیبا یا یک اثر

هنری با فلاش عکاسی کنند. متاسفانه بسیاری از عکس‌های این دوستان آنچه که با چشم می‌بینند از آب درنمی آید و در اغلب اولات

سوژه‌های پرنور در ممابل زمینه‌های بسیار تاریک و سیاه لرار می‌گیرند. در هنگام عکاسی با فلاش، بسیاری از نکات ریزبینانه را باید مد

نظر لرار داد که بحث عکاسی با فلاش را پیچیده‌تر و کاملاً از عکاسی بدون فلاش مجزا می‌کند. یکی از این نکات میزان افت شدت نور

فلاش‌هاست که آن را در زبان انگلیسی «Flash Fall off» می‌نامند.

افت فلاش دلیما به این علت اتفاق می افتد که اشعه‌های نورانی فلاش نمی‌توانند فاصله نامحدودی را بپیمایند و پس از عبور از فاصله‌ای

مشخص دچار افت شده و از بین می‌روند؛ بنابراین ولتی سوژه شما در فاصله‌ای دور لرار دارد، احتمالاً نور ضعیفی به آن می‌رسد و

تمریبا سیاه می‌شوند. به همین علت، ولتی شما سوژه‌ای را در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از پس زمینه عکاسی می‌کنید، نور فلاش می‌تواند سوژه

را روشن کند و اصولاً در حالت خودکار این روشنایی تنها برای سوژه محاسبه و ایجاد می‌شود، اما پیش از رسیدن به پس زمینه از بین

می‌رود و به همین دلیل پس زمینه تاریک می‌شود.

اشعه‌های حاصل از یک فلاش به شکل مخروطی تابیده می‌شوند. بیشترین شدت نور در مرکز انتهایی این مخروط و نزدیک به لامپ فلاش

است و هرچمدر به سمت دهانه این مخروط نزدیک‌تر می‌شوید، این ممدار کاهش می‌یابد. حال اگر شما به عنوان سوژه به درون این

مخروط نگاه کنید، با افزایش فاصله، شدت نور کمتری به چشم شما و همچنین بازتابش کمتری به حسگر دوربینمی‌رسد و در فاصله‌ای

نسبتاً دور این نور کاملاً ناپدید می‌شود. مثالی که در این باره می‌شود زد این است که ولتی شما با یک آبپاش باغبانی به گل‌ها آب می‌دهید،

لطرات آب تنها فاصله‌ای از اطراف شما را پوشش می‌دهند. این فاصله تنها چند متر دورتر از شماست. حال اگر صدها لیتر آب نیز از

آبپاش بیرون بریزد، بازهم درختان دور از شما آبیاری نمی‌شود، چون فاصله آنها از برد پاشیدن آب دورتر لرار دارند.

این نکته منفی عکاسی با فلاش است، اما نکته‌ای که از این بدتر است این است که نور فلاش با دوبرابر شدن فاصله، نصف نمی‌شود. بلکه

تنها کسر یک چهارم از آن به سوژه‌ای با فاصله دوبرابر می‌رسد و این روند برای فواصل دورتر تکرار می‌شود؛ یعنی فاصله سوژه تا

دوربین هر چند برابر که بشود، شدت نور به ممدار کسر یک بر روی توان دوی همان عدد فاصلهمی‌شود؛ بنابراین ولتی فاصله سوژه ۳

برابر می‌شود، شدت نور به یک بر روی ۳ به توان ۲ یعنی ۱/۹ می‌شود و در فاصله ۱ برابر به میزان یک بر روی ۱ به توان ۲

یا ۱/۱۶ می‌رسد.

حال چاره کار چیست؟ مخروط نور را باریک‌تر کنید؛ یعنی نور به محدوده باریک‌تری بتابد و کمتر پخش شود. برخی از فلاش‌ها دارای

تجهیزات جانبی برای متمرکز کردن نور هستند که می‌توانید از آنها استفاده کنید. به این تجهیزات زوم هد «Zoom Head» گفته می‌شود.

البته در چنین حالتی مجبورید که با وضعیت تله لنزتان نیز عکاسی کنید، زیرا کناره‌های تصویر در کادرهای باز، تاریک می‌شوند.

همچنین می‌توانید فلاش دوربین را به سوژه‌تان نزدیک کرده و با استفاده از تریگر ها یا کنترل کننده‌های از راه دور، آن را با دوربینتان

سینک کنید؛ بنابراین ولتی دوربینتان عکس را می‌گیرد، فلاش دوربین از فاصله‌ای نزدیک‌تر به سوژه می‌تابد. بسیاری از دوربین‌های

نیکون کانن و نیکون می‌توانند فلاش‌های خودشان را به صورت بی سیم هدایت کنند و تریگر داخلی بی سیم دارند. البته این کار برای

عکاسی از زاویه‌های بسیار باز کاربرد ندارد و نور شما را به بخشی کوچک از تصویر محدود می‌کند. در چنین حالتی بهتر است که

حساسیت دوربین را بیشتر بالا ببرید و سعی کنید با همان نور موجود عکاسی کنید. همچنین در صورتیکه دوربینتان دارای وضعیتی

برای عکاسی در شب یا عکاسی HDR نیز هست می‌توانید آنها را امتحان کنید.

نکته آخر اینکه این که این محاسبات برای نورهای پیوسته نیز صدق می‌کند؛ یعنی نورهای حاصل از چراغ‌های روشنایی نیز به همین

شکل دچار افت نور می‌شوند.

زمان تابش نور

تفاوتی نمی‌کند که از فیلم استفاده کنیم یا سیستم دیجیتالی! در هر صورت این نور است که تصویر را به وجود می‌آورد؛ اما همه نورها

یکسان نیستند، در برخی از ساعت‌ها، نور درخشان‌تر است. اگرچه این مساله اهمیت چندانی ندارد، زیرا کمبود نور را می‌توان با

افزایش طول نوردهی و استفاده از دیافراگم بازتر جبران کرد. با این وجود، کیفیت نور در توفیک یک عکس نمش بسزایی دارد.

«نور متغیر»

تاثیری که خورشید بر نحوه نمایش یک صحنه می‌گذارد، به عوامل متفاوت متعددی بستگی دارد.

این عوامل آنمدر متغییراند که ممکن است هرگز نتوانید، همانند عکسی را که امروز گرفته‌اید، دوباره به وجود آورید. مولعیت خورشید

در آسمان نه تنها با تغییر زمان بلکه با عوامل دیگری مانند فصل و مکان نیز تغییر می‌کند. همه این عوامل بر روی رنگ، زاویه و

میزان درخشندگی نور تأثیر می‌گذارند و تغییر نور به همان اندازه که بر رویموضوع اثر گذار است، بر روی حالت سایه‌ها نیز تأثیر

دارد.

مسلماً شرایط جوی نیز بر روی وضعیت نور تأثیر داشته و هر لحظه امکان تغییر آن وجود دارد. برای مثال ابرها فمط جلوی خورشید را

نمی‌گیرند، بلکه همانند فیلترها و پخش کننده‌ها، کیفیت نور را تغییر می‌دهند و بدین ترتیب وضعیت نوری هر عکس در هر ثانیه ممکن

است تغییر کند.

مغز انسان نیز طبک عادت، اشیا را مطابک ذهنیت و تصور خود می‌بیند نه به شکل والعی. البته گاهی اولات ما به تفاوت وضعیت نور

پردازی پی می‌بریم برای مثال مولعی که غروب خورشید، اشعه‌های طلایی خود را از سطح یک منظره پاک می‌کنداین در حالی

است کهدر اکثر موالع تفاوت چندانی را مشاهده نمی‌کنیم.

حمیمت این است که نور پردازی طبیعی از لحاظ رنگ، به طور مداوم و به شدت تغییر می‌کند و در اثر این تغییرها نحوه ینمایش همه چیز

در تصویر دچار تغییر می‌شود. عکاس باید خوب دیدن را تمرین کند تا بتواند لبل از فشردن دکمه شاتر مسدودکنندهتشخیص دهد مه با

چه شرایطی در نورپردازی، عکس بهتری خواهد گرفت

از طلوع تا غروب

تمام این عکس‌ها در یک روز بهاری از یک زاویه یکسان گرفته شده است.

این تصاویر نشان می‌دهند که نور چمدر می‌تواند تغییر کند و در برخی شرایط تصویر بهتری را به وجود آورد.

اولین عکس از مجموعه عکس‌های ممابل، درست لبل از طلوع آفتاب یعنی حدود ساعت ۲:۱۵ صبح گرفته شده و آخرین عکس نیز پس

از غروب آفتاب، حدود ساعت ۱:۳۷ بعد از ظهر گرفته شدهاست. این عکس‌ها که در فواصل مختلف زمانی در طول روز گرفته شده‌اند،

ممدار تغییر نور را به دلت نشان می‌دهند.

نورپردازی در آتلیه

نوری که در آتلیه خارج از دوربین و فلش سر خور دوربین استفاده میشه و سوژه رو روشن میکنه رو بهش میگن نورپردازی آتلیه. پس

فلاش سر خور دوربین، جزو نورپردازی حساب نمیشه. چون فمط از زاویه مماس با دوربین روبروی اون رو روشن میکنه و شما لدرت

مانور در نورپردازی رو ندارین. انتمال نور به خارج دوربین، شما رو با خلالیتهای بکری روبرو خواهد کرد که با تغییر مکان سوژه،

دکور و حتی دوربین، نورپردازی در آتلیه تشکیل می‌شود و افکتهای نوری بسیار زیبا و متنوعی ساخته خواهد شد.

در یک آتلیه حرفه‌ای، عکاس برای گرفتن عکس از پنج نور استفاده می‌کند.

نور اصلی (Main light)

نور مکمل Fill light که نور کمتری نسبت به نور اصلی دارد

نور بک گراند (Background light)

نور روشن کننده موهای مدل (Hair light)

نور کچ لایت Catch light که بازتابهای زیبایی در چشمان سوژه در پرتره ایجاد می‌کند.

در کنار این موارد گفته شده، ابزاری مانند رفلکتور، تعدیل کننده نور، شکل دهنده نور وجود دارد که به نورپردازی شکل و شخصیت می

دهد و بسیار کارایی نور پردازی را بیشتر خواهد کرد. مثلاً در مورد نور پردازی ممدماتی با یک نور اصلی ناگریزید از رفلکتور استفاده

کنید و یا برای تغییر رنگ بک گراند باید از انواع شکل دهنده‌ها استفاده کنید...

به هر حال دوستان در آتلیه عکاسی در کنار ژست، دکور و پرده‌های مختلف، شاید مهمترین پدیده نور باشد. با استفاده درست و بجای

نور، می‌تواند عکسهای زیبایی را خلک کرد که چشم هر بیننده‌ای رو خیره کنه.

نور در حمیمت لابل دیدن نیست. در نورپردازی ما در والع اثر نور را می‌بینیم، نه خود نور را. پس کار کمی سخت شد. لبل دیدن نشانه

های نور و تاثیراتش بر سوژه، باید آگاهی کامل به آن داشته باشیم و بدانیم با نور چگونه بازی کنیم.

در ادامه مطلب ۱۷ مدل نورپردازی را به شما یاد خواهیم داد که مطمئنن مورد استفاده لرار خواهد گرفت. تمام این ده مورد همراه با

تصاویر و نتایج نهایی خواهد بود. این را همیشه مد نظر داشته باشید که در نورپردازی خلالیت حرف اول را میزند و شما با الهام گرفتن

از این روش‌ها و خرج کردن کمی خلالیت می‌توانید عکس‌های زیبایی با نورپردازی‌های زیبا خلک کنید. اگر می‌خواهید نتایج بهتر

شوند پس سعی کنید تملید نکنید و خودتان راهی بهتر کشف کنید.

نور پردازی سه نقطه‌ای در آتلیه

نور پردازی سه نمطه ای آنمدر در عکاسی و به خصوص فیلمبرداری مورد استفاده لرار می‌گیرد که فرا گرفتن آن برای هر کسی که در

این حرفه کار می‌کند امر بدیهی به نظر می‌رسد.

نور سه نمطه شامل: نور کلیدی، نور پر کننده و نور پشتی است.

نور کلیدی نور اصلی شماست، معمولاً در زاویه ۱۵ درجه نسبت به سوژه عکاسی لرار می‌گیرد و رو به پایین است. همانطور که از نام

آن پیداست نور اولیه شماست که بیشتر روشنایی سوژه شما را فراهم می‌کند و چون نور شدیدی است سایه‌های پر رنگی هم روی سوژه

ایجاد می‌کند.

نور پر کننده با زاویه ۱۵ درجه از سوژه در جهت مخالف نور کلیدی لرار می‌گیرد و معمولاً سه حالت برای تنظیم شدت نور دارد.

وظیفه نور پرکننده جلوگیری از بوجود آمدن سایه‌های تیره است.

نور پشتی که از پشت سر و بالا رو به پایین به سمت سر و شانه‌های سوژه شما می‌تابد. البته اگر با زاویه‌ای تا ۱۵ درجه نسبت به سوژه

لرار گیرد ممداری هاله‌های نورانی ایجاد می‌کند که سوژه شما را از پشت سر جدا می‌کند و به اصطلاح سوژه از پشت زمینه می‌کند؛ و

حتی اگر پشت زمینه خوبی دارید می‌توانید نور پشتی را به سمت آن بچرخانید. به خصوص اگر پشت زمینه شما دارای برجستگی‌ها و

فرو رفتگی‌هایی باشد نتیجه خوبی خواهد داشت؛ و برای فیلمبرداری از یک مصاحبه معمولاً نورپردازی را به این روش انجام می‌دهند تا

فرد مصاحبه کننده راحت باشد چون در این گونه موالع راحتی سوژه به زیبایی صحنه اولویت دارد. با تنظیم درست نور پشت زمینه و

ممداری خلالیت می‌توانید در یک انبار شلوغ یا گاراژ منزل خود عکس‌های زیبایی بگیرید.

یکی از جاهایی که لزوم وجود نور پشت زمینه بیشتر احساس می‌شود هنگامی است که از یک فرد با موهای تیره رنگ و با پشت زمینه

تیره عکس می‌گیرید بدون نور پشت زمینه موها در پشت زمینه محو خواهد شد و چهره فرد در تصویر جلوه لازم را نخواهد داشت.

نور را متمرکز یا پراکنده استفاده کنیم؟ در گذشته از نورهایی با شدت زیاد و به صورت متمرکز استفاده می‌شد که درخشندگی زیادی در

یک ناحیه ایجاد می‌کرد ولی امروزه معمولاً از پخش کننده‌ها استفاده می‌کنند تا نور یکنواخت‌تری داشته باشیم و صحنه ملایم‌تر شود

بعضی‌ها نور کلیدی را در پشت یک چتر سفید لرار می‌دهند و کارهایی از این لبیل تا نور ملایم‌تری فراهم شود؛ اما این خلالیت

شماست که کلید اصلی یک نور پردازی زیبا و هدف مند است.

چند نکته عکاسی در آتلیه برای داشتن پرتره‌ای جذاب‌تر

۱. با خود سوژه تبادل نظر کنید

از آنجا که در آتلیه شما فضای محدودی دارید، فمط می‌توانید به عمب و یا جلو بروید و شاید هم کمی به چپ و راست و نمی‌توانید بخوبی

به دور سوژه بچرخید و زاویه درست را تشخیص دهید پس بهتر است ابتدا از خود سوژه بپرسید که از نظر خودش از چه زاویه‌ای بهتر

بنظر می‌رسد. مماله ۳۵ ترفند و نکته برای عکاسی پرتره نیز شما را در بهتر ژست دادن به سوژه در آتلیه و یافتن بهترین زاویه از

سوژه یاری می‌کند.

۲. رساندن منظور به سوژه

این مهم است که چگونه با سوژه خود رابطه برلرار کنید و با وی صمیمی شوید تا بتوانید به راحتی با او صحبت کنید و بدون رودرواسی

از او بخواهید تا مثلاً کمی بچرخد و یا حالت خاصی بگیرد. مولعیت او را تغییر دهید تا زمانی که به حالت دلخواه برسید. برای بهتر تفهیم

کردن حالتی که می‌خواهید می‌توانید خودتان آن حالت را بگیری تا سوژه به شما نگاه کند وآن حالت را بگیرد، دروالع نمش آینه را بازی

کنید تا او بهتر حالت و ژست بگیرد.

۳. لنز مناسب انتخاب کنید

بهتر است از لنزهای prime و با عمک میدان بیشتر استفاده کنید. از آنجا که در آتلیه شما فضای محدودی دارید نمی‌توانید از لنزهای تله

استفاده نمایید. با استفاده از لنزهای پرایم شما می‌توانید عکس‌های واضح‌تری بگیرید. معمولاً در آتلیه‌ها از لنزهای ۵۷ mm تا

۲۷۷ mm استفاده می‌شود.

۴. انتخاب سطح مناسب (eye level)

برای گرفتن یک عکس خوب باید بهترین سطح را از سوژه انتخاب کنید و دلیما روبروی او باشید. بهترین پرتره‌ها از روبروی چشم که

اصطلاحاً eye level نیز گفته می‌شود گرفته می‌شود. شاید شما مجبور شوید برای گرفتن عکس در سطح مناسب دولا شوید و یا حتی

بنشینید ولی با این حال خواهید دانست که عکس بهتری خواهید گرفت.

۵. سعی کنید بر روی چشم مدل فکوس کنید

همیشه در نظر داشته باشید که باید حتماً روی چشم سوژه فکوس کنید زیرا چشم بیانگر داستان یک شخصیت است. ولتی تماشاگر به

تصاویر پرتره نگاه می‌کند بی اختیار نگاهش به چشماه سوژه متمرکز می‌شود، پس شما هم روی آن فکوس کنید.

۶. استفاده از وایت بالانس white balance سفارشی

در دوربین‌ها یکسری گزینه برای تراز سفیدی بصورت پیشفرض وجود دارد مثل حالت نور خورشید یا فلورسنت فلاش وکه هر کدام

مخصوص محیطی خاص تنظیم شده‌اند. بهترین حالت را شما می‌توانید بصورت دستی تنظیم نمایید که این مماله می‌تواند شما را بیشتر با

تراز سفیدی یا وایت بالانس white balance آشنا نماید.

۷. استفاده از یک منبع نور یا فلاش

بیشتر عکاسان برای گرفتن پرتره از یک نور استفاده می‌کنند که این به جذابیت عکس اضافه می‌کند. این روش توسط یکی از معروفترین

عکاسان مد به نام Helmut Newton محبوب گشت و در حال حاضر یکی از راه‌های گرفتن پرتره جذاب‌تر می‌باشد. با تغییر زاویه

فلاش نسبت به سوژه شما می‌توانی سایه‌های شگف انگیزی ایجاد نمایید. شاید آتلیه شما خیلی هم مجهز نباشد ولی با این روش شما نیازی به

تجهیزات خاص ندارید.

۸. حوصله به خرج دهید و زمان بگذارید

آرامش خود را حفظ کنید، این کار به شما و سوژه‌تان کمک می‌کند تا بتوانید حالت‌های برای عکاسی ایجاد نمایید و پرتره زیباتری

بگیرید. همه چیز را سر جای خود لرار دهید و مطمئن شوید که زاویه‌تان برای عکاسی خوب است و بهترین جلوه سوژه خود را ثبت

کنید.

نورپردازی پرتره با یک نور

برای گرفتن یک عکس پرتره جذاب شما نیاز به نورپردازی دارید. در این مطلب نمونه‌هایی از نورپردازی با یک فلاش را برایتان آماده

کرده‌ام که با استفاده از این تکنیک‌ها شما می‌توانید جذابیت عکسهای خود را دو چندان کنید.

برای این شات، فلاش بر روی دوربین است و به یک بازتابنده رفلکتور در سمت چپ دوربین نور منعکس شده است ۷

این نیز نمونه‌ای دیگر از تکنیک لبلی است. در این حالت فلاش رو به سمف است و یک رفلکتور یا همان منعکس کننده روی شکم سوژه

و رو به بالا لرار می‌گیرد که نور بعد از خوردن به سمف، به رفلکتو و سپس به سوژه می‌تابد

در این حالت فلاش داخل سافت باکس است و در سمت چپ دوربین لرار دارد. این عکس در نور روز است و سافت باکس باعث می‌شود

نور بیشتری در یک سمت سوژه ایجاد شود.

در این حالت یک سافت باکس در پشت سر مدل و یک رفلکتور در جلوی صورت لرار دارد تا کمی از نور را به صورت منعکس کند.

در این حالت از سمت نمره‌ای رفلکتور استفاده شده است

۲۲ https://www.facebook.com /Meysam.Me۳۰

در این حالت به جای فلاش از یک لامپ خانگی ۱۷۷ وات زرد (استفاده شده است که یک پارچه سفید) ملحفه، آستری وجلوی

آن لرار گرفته. در این حالت دلت کنید وایت بالانس را به گونه‌ای تنظیم کنید که زردی نور را تصحیح کند.

این عکس با یک سافت باکس ۵۷ اینچی که یک نور نرم به یک طرف سوژه می‌تاباند گرفته شده.

دلت داشته باشید که برای نورپردازی خلالیت داشتن بهترین گزینه است و ما با انتشار این تصاویر فمط لصد ساختن و ایجاد ایده برای شما

را داریم

عکاسی با فلاش در نور کم

عکاسی با فلاش در نور کم عکاسی در نور کم از سوژه‌های متحرک گاهی اولات محدودیتی جدی در کار عکاسان ایجاد می‌کند. کاهش

نور محیط عکاس را وادار به استفاده از سرعت کمتر، دیافراگم بازتر و یا حساسیت بیشتر می‌کند که هر کدام محدودیت‌ها و یا مشکلات

خاص خود را در پی دارد. لنزهای سریع‌تر لیمتی بالاتر از لنزهای معمولی دارند. سیستم‌های لرزه گیر دوربین و یا لنز هم برای

عکاسی از سوژه‌های سریع، محدودیت‌های خاص خود را دارند. استفاده از درجه حساسیت بالاتر اغلب به لیمت نویز دار شدن تصویر و

کم رنگ شدن آن تمام می‌شود. برای تثبیت تصویری با کیفیت و شفافیت لابل لبول، سرعت شاتر را از حد معینی نمی‌توان پایین‌تر

آورد.

استفاده از حداکثر سرعت‌های در دسترس در نور کم معمولاً نتایج درخشانی به همراه ندارد:

پانینگ یکی از تکنیک‌های لابل استفاده برای عکاسی از سوژه‌های متحرک در نور کم است. در این روش در والع دوربین به طرف

سوژه نشانه رفته و به گونه‌ای حرکت داده می‌شود که همواره رو به سوژه بماند. در این حالت چنین به نظر می‌رسد که سوژه ثابت است

و این پس زمینه است که حرکت می‌کند. اگر بخش‌هایی از سوژه در جهت و یا با سرعتی متفاوت از جهت و سرعت کلی آن حرکت کنند

 مثلاً حرکات دست و پای یک دونده، در عکس تثبیت نشده و اغلب جلوه‌ای زیبا به عکس می‌بخشند

استفاده از فلاش روشی معمول برای کمک در عکاسی از سوژه‌های متحرک در نور کم است ولی استفاده نامناسب از آن همیشه به نتایج

دلخواه منجر نمی‌شود. اگر لبلا سرعت بالای همزمانی فلاش و شاتر باعث مباهات دوربین‌های لطع متوسط با شاتر پره‌ای می‌شد،

امروزه سرعت همزمانی فلاش دوربین‌های لطع کوچک اس آل آر مرزهای جدیدی را در می‌نوردند.

استفاده از سرعت‌های بالا در استفاده از فلاش، تصویر سوژه‌های سریع را به اصطلاح منجمد می‌کند:

با پایین بردن سرعت شاتر از مرزی مشخص و متناسب با سرعت حرک سوژه و اجزای آن، می‌توان به نتایجی لابل لبول و راضی کننده

رسید که با کمی دلت می‌توان صحنه‌های زیبا را با آن به تصویر کشید

با توجه به اینکه مدت زمان نوردهی فلاش بسیار کوتاه است، در صورتی که دریچه شاتر مدت زمانی طولانی‌تر از این زمان باز بماند،

نور کم محیط که پس از اتمام زمان نوردهی توسط فلاش بر سوژه می‌تابد، به خوبی حرکت را در تصویر به دست آمده الما می‌کند. با حرکت مناسب وسریع دوربین حین عکس گرفتن می‌توان تصویر را به گونه‌ای مناسب تثبیت کرد

عکاسی در محیطهای خیلی نورانی

آیا می‌خواهید عکسهای خوبی در ساحل یا هر محیط بیرونی که وضعیت نوری خیلی روشنی دارد، بگیرید؟ شما می‌توانید با مهار کردن

شدت نور، عکس‌های دوست داشتنی و خوبی را که می‌خواهید بگیرید.

عکاسی از چهره افراد به ویژه در چنین نورهائی مشکل است، زیرا معمولاً سایه شدیدی زیر چشمانشان می افتد. یکی از راه‌ها برای

پرهیز از این مسئله این است که مولعیت سوژه را تغییر دهید. روش دیگر که یک راه حل عمومی در عکاسی در محیطهای

پرنوراست، لراردادن تنظیم دیجیتالی ISO روی پائین ترین حد آن است. پائین آوردن این تنظیم به شما کمک می‌کند که بتوانید با سرعت

شاتر مناسب و متعادل عکاسی کنید، بدون اینکه عکس شما دچار نوردیدگی زیاد (Overexpose) بشود. این کاهش حساسیت، همچنین

تأثیر مختصری هم بر بهتر شدن کیفیت چاپ عکس شما دارد.

استفاده از یک هود برای لنز هم می‌تواند کمک شایانی به شما در عکاسی در نورهای شدید بکند. هود، مثل یک فنجان دور دهانه لنز لرار

می‌گیرد و جلوی پرتوهای ناخواسته اضافی اطراف را می‌گیرد. با استفاده از هود، دایره‌های روشن کوچکی که به نام نماط خورشیدی

می‌شناسیم و در عکس‌های گرفته شده در محیط پرنور دیده می‌شود، حذف می‌شوند.

یکی از چالشهای عکاسی در نور زیاد، استفاده از سرعت شاتر پائین است که موجب نوردیدگی زیاد تصویر می‌شود. بطوری که شما بعضی

از خصوصیات نادر و ناب عکس هائی را که با زمان نوردهی زیاد می‌توانید بدست آورید، از دست می‌دهید. یک راه خوب استفاده از

فیلترهای ND است، این فیلترها حجم نور وارد شده به لنز را کاهش می‌دهند بدون اینکه تاثیری روی رنگها بگذارند. ضمناً یک فیلتر

U.V هم می‌تواند مفید والع شود، به این ترتیب که با کاهش پرتوهای نامرئی ماورائ بنفش محیط، کمی از نور وارد شده به لنز را

کاهش می‌دهند.

جبران میزان نوردهی؛ EV compensation جبران Exposure Value;EV یک راه سریع برای پرهیز از ایراداتی مانند کدر بودن تصویر ثبت شده در نور زیاد است. علت اینکه

لازمست در عکاسی در نورزیاد از این تنظیم استفاده کنیم، اینست که دوربین بطور اتوماتیک، یک میانگین برای نوردهی محاسبه می

کند. این میانگین اگرچه اغلب اولات درست است، ولی کمی در ممایسه با آنچه که چشم ما دریافت می‌کند و آن را به عنوان یک تصویر

والعی می‌شناسد، تفاوت دارد. دروالع بدون میانگین گرفتن، دوربین‌های معمولی نمی‌توانند درست به وظیفه‌شان عمل کنند. با وجود این،

میانگین گرفتن در محیط‌های پرنور همیشه درست عمل نمی‌کند و گاهی نتایج مأیوس کننده‌ای به بار می‌آورد. با EV compensation می‌توان این مشکلات را لبل از اینکه تبدیل به مشکل! شوند، به راحتی و به آسانی حل نمود__

۱. اعداد EV compensation باید از میزان نور الگو گرفته شود، نه اینکه نمطه ممابل آن باشد. به عنوان مثال در یک محیط پرنور

ممکن است با هر دو میزان اضافه کردن یا کاهش دادن EV به میزان ۲ گام ۲ یا ۲-به نتایجی بهتر برسید، ولی اغلب با افزایش EV است که لسمتهای تیره تصویربا جزئیات بهتر دیده می‌شوند. برعکس در محیط کم نور که نمی‌خواهید فلاش بزنید، ممکن است با EV-۲ به

نتایج بهتری برسید. این مسئله شاید به نظر کمی متضاد با آنچه تصور داشتید برسد، ولی والعیت این است که عملاً جبران EV اینگونه کار

می‌کند. تجربه‌های متعدد و بررسی نتایج، بهترین آموزش را در پیش بینی تنظیمات دوربین به شما خواهد داد. ۲. به خاطر داشته باشید که تنظیم EV را درحالتی که منظره شما پرنور است یا یک موضوع پرنور در بخشی از کادر شماست، افزایش

دهید. این موضوع مخصوصاً هنگامی که شما پس زمینه پرنوری دارید و یا چیزی مانند لامپ یا حتی خورشید در لسمتی از کادر شما دیده

می‌شود، به شما کمک می‌کند تا لسمتهای کم و بیش کم نورتر با جزئیات بیشتری ثبت شوند. در غیر این صورت لسمتهای تیره شما دارای

جزئیات مبهم زیادی خواهد بود. ۳. به تصویری که در LCD می‌بینید، متکی نباشید؛ به عبارت دیگر، عکس‌هایتان را پاک نکنید و دوباره عکاسی کنید. عکس‌های

گرفته شده شما گاهی در LCD به گونه‌ای دیده می‌شوند که به نظر می‌رسد خطای نوردهی داشته‌اند، این مسئله مخصوصاً خود را در

مشاهدات زیر نور شدید نشان می‌دهد. بهترین کار، این است که حمه بالا را در ذهنتان نگه دارید. با چند تنظیم مختلف EV عکاسی کنید و

نهایتاً خواهید دید بعد از چندین بار بررسی کردن عکس‌ها در کامپیوترتان، خود به خود به میزان جبران نور لازم می‌رسید. ۴. اگر مطمئن نیستید که چگونه با تنظیم جبران EV در یک محیط پیش بروید، هیچ نگران نباشید. با هر دو حالت افزایش و

کاهشعکاسی کنید و بهتر است همیشه حافظه کافی به همراه داشته باشید تا بتوانید از یک موضوع تعداد عکسهای بیشتری بگیرید. به طور

یمین پاک کردن عکسهای اضافی از روی کامپیوتر، بهتر از این است که بعداً افسوس ازدست دادن یک لحظه را بخورید!۵ از تنظیم EV compensation می‌توانید برای به دست آوردن افکت‌های ویژه هنری هم استفاده کنید. مسلماً عکاسی والعی از یک

صحنه، همیشه نمی‌تواند به طور تمام و کمال شور و حال موجود در صحنه را بیان کند؛ بنابراین، همان طور که در لبل از تنظیم EV compensation برای حصول نتیجه والعی تر استفاده می‌کردید، اکنون می‌توانید با تغییر این تنظیمات در بعضی از صحنه‌ها آن‌ها

را از حالت والعی بهتر نشان دهید. شاید در نظر اولیه این عکسها کمی عجیب به نظر برسند، ولی آیا شما دوست ندارید یک روز غمگین

را در عکس خودتان، با درخشان‌تر نشان دادن مثلاً یک تپه برفی، جذاب‌تر کنید؟

عکاسی در روزهای برفی و همچنین آفتابی شدید، همواره برای عکاسان مشکلاتی را پیش می‌آورد. این در اصل به خاطر کنتراست‌های

شدید است. ولتی شما یک پس زمینه خیلی روشن دارید، دوربین شما دچار اشتباه در محاسبه میزان نور لازم می‌شود زیرا عملاً نور

محیط زیاد است ولی خود سوژه به اندازه پشت سرش روشن نیست در اینجا بازهم با EV compensation طبک آنچه در بالا آموختید

می‌توانید مسئله را حل کنید. در صورتی که دوربین شما تنظیمات مختلف برای نورسنجی‌ها را داشته باشد، می‌توانید با لراردادن نوع

نورسنجی روی Spot Meter عکاسی بهتری داشته باشید. در این حالت بایستی نمطه ای را که می‌خواهید نورسنجی کنید دروسط کادر

لرار دهید، شاسی را تانیمه فشار دهید و همانطور که نیمه نگه داشته‌اید، کادر خود را تنظیم کنید و با فشار کامل شاسی عکاسی کنید. در

عکس زیر، تیرگی بیش از حد سوژه جلب توجه می‌کند. این خطا دلیما با آموخته‌های بالای شما لابل اصلاح خواهد بود

شش روش برای عکاسی پرتره زیر نور طبیعی

۱. ولتی که شما عکس پرتره می‌گیرید بزرگنمایی معمولی، کافی و مناسب است ولی لنزهای بلند عکس‌های جذاب‌تری به شما می

دهند، همین طور اگر شما با سرعت شاتر پایین با میزان نور موجود عکاسی می‌کنید استفاده از سه پایه مفید خواهد بود. لبل از زدن فلاش

برای داشتن نور مناسب و بیشتر در عکس خود از یک رفلکتور استفاده کنید و اگر روشنایی محل عکاسی بیش از اندازه باشد می‌توان با

آویزان کردن توری از پنجره نور اتاق را میزان کرد. در نهایت باید توجه داشته باشید که توری رنگی نباشد چرا که اثر آن روی عکس

شما مشخص خواهد بود.

۲. روزهای ابری که این روزها به وفور یافت می شون د، برای عکاسی پرتره ایده آل هستند چون در این روزها نور به صورت پخش

شده می‌باشد و اگر در داخل ساختمان جایی که پنجره و یا محلی برای ورود نور وجود دارد عکس می‌گیرید سعی کنید که در مسیر

مستمیم نور لرار نگیرید. همینطور شیشه‌های محل ورود نور را کاملاً تمیز کنید چرا که شیشه کثیف باعث می‌شوند نور کمتری به عکس

برسد.

۳. اگر متوجه شدید که نور آفتاب باعث ایجاد سایه زیر بینی یا چانه مدل شما می‌شود برای اضافه کردن نور در جاهایی که سایه وجود

دارد از رفلکتور استفاده کنید و یا اگر در داخل ساختمان عکاسی می‌کنید مدلتان را تا حد ممکن به سمت داخل اتاق و دور از پنجره

راهنمایی کنید.

۱. در زمان عکس گرفتن در داخل خانه، مد نوردهی را روی پنجره تنظیم نکنید چرا که همان اثر برف را بر روی دوربین خواهد داشت.

پنجره باعث می‌شود که دوربین، منظره را بیش از حد والعی روشن دیده و در نتیجه صورت مدل شما در معرض نور کمتری لرار گیرد.

هر چند به سادگی با تنظیم نورسنجی روی صورت مدل، هیچ مشکلی نخواهید داشت. از لسمت تنظیمات تعادل رنگ سفید سایه (Shade)

یا ابر Cloud را اعمال کنید تا به عکستان ملایمت و گرمی بیشتری بدهید.

۵. چشم‌ها بایستی کاملاً براق و تیز به نظر برسند و همینطور برای این که لسمت جلویی صورت توجه بیشتری را به خود جلب کند باید

کاملاً در معرض نور لرار بگیرد. به سادگی می‌توانید از مدل تماضا کنید تا به آرامی صورتش را در زوایای مختلف کج کند در این

صورت لسمت های بیشتر یا کمتری در معرض نور لرار می‌گیرند. همچنین می‌توانید جاهای مختلف اتاق را با دوربینتان برای یافتن

مولعیت مناسب امتحان کنید.

۲. مدل را با زاویه ۱۵ درجه نسبت به جهتی که نور می‌تابد بنشانید. همچنین می‌توانید در زوایای مختلف عکاسی کنید. برای داشتن

عکس‌های جالب بیشتر می‌توانید نیمی از مدل را نورپردازی کنید یا شکل او را با عکسی سیلوئت به تصویر بکشید.

نورپردازی پرتره در فضای باز

از مفیدترین تکنیک‌های عکاسی که هر عکاس حرفه‌ای پرتره باید بداند استفاده از نورهای مصنوعی در فضاهای باز می‌باشد. باور

عمومی برخی از عکاسان بر این است که استفاده از فلاش‌ها و نورهای مصنوعی محدود به استودیوها می‌باشد. در این مبحث شما را

با یک پروژه عملی نورپردازی پرتره در فضای باز و با استفاده از یک شاخه فلاش آشنا می‌کنیم. سوژه این پروژه آلای پاول فیگوئه را

رئیس موزه تاریخ و هنر سانتا کروز می‌باشد.

تجهیزات مورد استفاده در این پروژه:

فلاش فتوفلکس ۳۷۷ ژول

چتر نمره‌ای ۱۵ اینچ فتوفلکس

رفلکتور تخت فتوفلکس

سافت باکس فتوفلکس متوسط Medium LiteDome

آماده سازی

در چنین پروژه‌هایی یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید انجام دهید بازدید از محل لبل از عکسبرداری می‌باشد. این امر به شما در

برآورد نور محیط و پیش بینی لوازم مورد نیاز کمک بسزایی می‌کند. در این بازدید تعدادی عکس از نماط مختلف موزه گرفته شد تا

برنامه ریزی دلیمی برای پروژه انجام شود

پس از بررسی عکس‌های گرفته شده تصمیم گرفتیم تا از فضای بیرون موزه و درب ورود برای عکاسی نهایی سوژه استفاده شود. در

این لسمت لوگو و عنوان موزه بخوبی دیده می‌شود. همچنین وجود فواره آب حس خوبی در پیش زمینه کادر ایجاد می‌نماید. با کمی

استفاده از نرم افزار فتوشاپ، طرحی را برای کادر بندی و محل لرار گرفتن سوژه آماده کردیم. این آماده سازی ها لبل از عکسبرداری

نهایی در محل، امادگی و سرعت عمل شما را افزایش خواهد داد

قبل از شروع

استفاده از یک رادیو تریگر آزادی عمل زیادی را هنگام عکسبرداری برای شما فراهم می‌کند. رادیو تریگرهای فتوفلکس از بهترین

رادیو تریگرهای موجود در بازار می‌باشند.

ورود به مکان پروژه:

یکی از چالش‌های مهم در چنین پروژه‌هایی، مدت زمان محدودی است که سوژه در اختیار شما لرار می‌دهد؛ بنابراین آماده سازی،

پیوستگی و استفاده از ابزار مناسب کلید موفمیت شما در حصول بهترین نتایج است. هنگام ورود به مکان پروژه متوجه شدیم که نور

محیط بدلیل وجود ساختمان‌های بلند اطراف کاملاً یکنواخت است. از آنجایی که حدوداً یکساعت لبل از زمان ممرر برای عکاسی، به

محل رسیده بودیم ولت کافی برای آماده سازی فلاش ۳۷۷ ژول فتوفلکس و چتر ۱۵ اینچی در اختیار داشتیم. همچنین رفلکتور فتوفلکس

را بعنوان انعکاس دهنده نور جهت نور پرکننده آماده نمودیم. سپس از یکی از دستیاران خواستیم بعنوان سوژه در کادر لرار گرفته و

چندین عکس آزمایشی گرفته شد

امتیاز بزرگ استفاده از فلاش‌ها بجای پروژکتورها در فضای باز، دمای رنگ فلاش‌هاست حدود ۵۲۷۷ کلوین که با دمای رنگ

نور طبیعی یکسان است.

جهت تغذیه برق فلاش در این پروژه از پریز برق یک کافه که در نزدیکی مکان پروژه بود استفاده کردیم. توصیه می‌شود همیشه کابل

رابط برق با طول مناسب به همراه داشته باشید.

تصویر زیر بهترین نتیجه‌ای است که در عکسبرداری آزمایشی بدست آوردیم. استفاده از چتر باعث ایجاد یک نور نرم و در عین حال

جهت دار بر روی سوژه شده و رفلکتور نیز نور پرکننده کافی را در سمت ممابل سوژه ایجاد نموده است

جهت ایجاد حداکثر عمک میدان از دیافراگم F/۱۶ استفاده نمودیم. این تنظیم به ما اجازه داد تا از سرعت شاتر ۱۵/۱ ثانیه جهت ایجاد

محو شدگی در فواره آب استفاده کنیم. اکنون می‌توانستیم با اطمینان خاطر پروژه نهایی را شروع کنیم.

استفاده از چتر:

برای اولین عکس تصمیم گرفتیم از چتر بدون رفلکتور پرکننده استفاده کنیم. همچنین از سوژه خواستیم جهت ایجاد حس راحتی، پایش را

کمی بالاتر آورده و روی یک پله لرار دهد.

استفاده از چتر نتیجه خوبی ایجاد نمود. حصول یک نور نرم بر روی کل سوژه و ایجاد سایه خوب بدلیل جهت تابش باعث برجسته‌تر

شدن سوژه گردید. همچنین تابش ممداری از نور بر روی فواره آب، به درخشندگی لسمت های مرطوب کمک نمود

استفاده از سافت باکس متوسط فتوفلکس

در این مرحله خواستیم نورپردازی را با سافت باکس انجام داده و نتیجه را با نورپردازی با چتر ممایسه کنیم.

کیفیت نور حاصله از سافت باکس با نور انعکاس یافته از چتر متفاوت است. نور خارج شده از سافت باکس دامنه محدودتری داشته و

نوری را بر روی فواره نمی‌تاباند. همچنین فمط لسمت بالا تنه سوژه نورپردازی شده و در لسمت پایین تنه و پاها افت نور مشهود است

در این مرحله، جهت ایجاد نور پرکننده از رفلکتور استفاده نمودیم.

رفلکتور فمط ممدار کمی نور پرکننده بر روی لسمت های سایه سوژه ایجاد نمود. این عمل میزان کنتراست را کمی کاهش داده و باعث

تلفیک بهتر نور مصنوعی و نور طبیعی گردید

 

اضافه نمودن نور پر کننده

پس از بررسی عکس لبلی به این نتیجه رسیدیم که نور حاصل از سافت باکس در این پروژه بسیار نرم و دیفیوز است و از آنجایی که نور

محیط نیز نوری نرم است بنابراین برای این پروژه به کنتراست بالاتری جهت عمک بخشیدن به سوژه نیاز داشتیم. با توجه به تجربه لبلی

از عکاسی از دستیارمان تصمیم گرفتیم از چتر و رفلکتور بطور همزمان استفاده کنیم.

این ترکیب کاملاً مناسب به نظر می‌رسد. کنتراست حاصل از سطح نمره‌ای داخل چتر، عمک مناسبی را که بدنبال آن بودیم ایجاد نموده

است. همچنین استفاده از رفلکتور بعنوان پرکننده سایه‌ها به طبیعی‌تر شدن نورپردازی سوژه کمک می‌کند

مراحل عکاسی این پروژ

نتیجه

همانگونه که در سطور بالا ذکر شد، استفاده از چتر و رفلکتور در این پروژه نتایج خوبی ایجاد نمود. باید به این نکته اشاره کنیم که

نتیجه حاصل از سافت باکس نیز بدلیل ایجاد نور طبیعی‌تر نیز ممکن است مورد توجه برخی عکاسان لرار گیرد.

نورپردازی عروس در فضای خارجی

Michael Corsentino عکاسی با اصلیت کالیفرنیایی، برای نخستین بار تجربه‌هایش را از کار با تجهیزات Photoflex در لالب یک

آموزش بسیار ریزبینانه در اختیار دیگران گذاشته است. او در این آموزش یک روند کاری کامل برای عکاسی پرتره عروسی را به

تصویر می‌کشد و با فوکوس روی به کار گیری تجهیزات همراه، تصویر سازی ذهنی از مفهوم نورپردازی و یافتن بهترین لوکیشن ها برای

عکاسی، به شما نشان می‌دهد که چطور می‌توان با نورپردازی صحیح روی سوژه، به آن عمک بخشیده و چگونه می‌توان با یک نوع

نورپردازی، اما با دید و زاویه‌های مختلف، نتایج کاملاً متفاوتی حاصل کرد.

به دلیل تبحر خاصی که Michel روی برنامه ریزی و تصویر سازی ذهنی از نورپردازی پرتره دارد، توانست در کمتر از ۳ ساعت

عکاسی سنگین، از مدلی که از سه لباس متفاوت در سه مولعیت مختلف استفاده می‌کند، عکس‌هایی فوق العاده ثبت کند.

در این آموزش یاد می‌گیرید:

.۱ تصویر سازی ذهنی از پرتره

.۲ یافتن نورها

.۳ الفبای کار با فلاش

.۱ فرم دهی

.۵ دالان سبز

.۲ تنظیمات دوربین

دوربین و تجهیزات

.۱ Canon ۵D

.۲ Canon L-Series ۷۰-200mm f۲٫۸ Lens

.۳ Canon L-Series ۸۵mm f۱٫۲ Lens

.۱ Canon L-Series ۱۷-40mm f۴ Lens

.۵ Adobe Lightroom ۳

.۲ Adobe Photoshop CS۶

.۷ Kubota Image Tools

.۱ Imagenomic Portraiture

تجهیزات نوردهی

.۱ HalfDome®: medium

.۲ LitePanel ۳۹x۷۲ inch kit

.۳ LiteStand: extra large

.۱ OctoDome: large

.۵ TritonFlash™ Lithium Strobe Kit

تصویر سازی ذهنی از پرتره

تجسم کلید کار است. تصویر سازی ذهنی نمش مهمی را در تمامی پروژه‌های کاری من بازی می‌کند. در والع من فهمیده‌ام که تصویر سازی

ذهنی یا «طراحی ذهنی» آنچه که لرار است در پایان کار حاصل شود بسیار سودمند است. به عنوان یک کارگردان فیلم، من سعی می‌کنم

یک حس خاص را ایجاد کرده و یک داستانی را بیان کنم تا بتوانم آن حس خاص را از درون سوژه‌ام بیرون کشیده و ثبت کنم. انواع

تصویرسازی ذهنی می‌تواند شامل انتخاب انواع مولعیت های و مکان‌ها و حسی که منتمل می‌کنند، نحوه پوشش سوژه، حس ایجاد شده با

انتخاب انواع الگوهای نورپردازی، ژست‌ها و فرم‌هایی که استفاده می‌کنیم و نهایتاً ویرایشی که لرار است در کامپیوتر روی عکس‌ها

انجام دهیم باشد.

معمولاً ولتی یک تصویر ذهنی از کار پیدا می‌کنم، به من کمک می‌کند تا مسیری را از ابتدا تا انتهای کار در نظر بگیرم و بدین ترتیب

می‌توانم انواع ایده‌ها را در این مسیر به کار گیرم. همچنین داشتن چنین تصوری، می‌تواند در تصمیم گیری برای نحوه انجام کار و

تجهیزاتی که باید در یک پروژه همراه ببرم من را راهنمایی کند

زمانی که Photoflex از من خواست که برای سیستم جدید نورپردازی TritonFlash که فلاش‌هایی با باطری لیتیوم یون هستند یک

راهنمای آموزشی سر صحنه بنویسم، ایده‌ای که در ذهن من شکل گرفت این بود که از این فلاش‌ها برای نورپردازی احساسی یک سوژه

عروس در فضای بیرونی استفاده کنم. مولعیتی که برای این کار انتخاب کردم خیابان دانشکده Vincent در San Rafael کالیفرنیا بود.

این مکان با داشتن سبک معماری کلاسیک، برج‌های بلند و زمین سنگ فرش بسیار زیبایی که دارد، یک ترکیب بسیار عالی را تشکیل

می‌دهد. پس از حدود ۱۵ دلیمه پیاده روی در اطراف ساختمان همراه با Dennis دوست و دستیار من David عکاس شرکت فتوفلکس و

Jaron فیلمبردار و دستیار عکاس فتوفلکس چهار مولعیت مختلف را برای کار انتخاب کردیم.

برای این پروژه تصمیم داشتم که لدرت TritonFlash™ را به نمایش بگذارم. برای همین هم بزرگترین OctoDome® را که

فتوفلکس تا بحال تولید کرده سفارش دادم تا از آن به عنوان نور کلیدی نور اصلیدر طی کار استفاده کنم. ما همانجا در داخل پارکینگ

ولتی داشتیم درباره نخستین محل عکس برداری تصمیم می‌گرفتیم، سافت باکس OctoDome را نیز سر هم کردیم. در والع اصلی‌ترین

عامل در مورد این تصمیم گیری محل لرار گیری خورشید و نحوه تابش نور آن بر روی سوژه بود.

یافتن نورها

چه با نورهای فلاش کار کنید و چه با نور محیط، ولتی فمط یک نور دارید، پیدا کردن یک نورپردازی صحیح برای هر مولعیت یکی از

اصلی‌ترین چالش‌های هر کار است. ولتی برای یک نوبت عکاسی برنامه ریزی می‌کنید، حتماً در نظر بگیرید که در زمانی که لرار است

عکاسی کنید، نور خورشید در کجا لرار خواهد داشت. اگر زمان عکاسی‌تان در حدود میانه روز باشد، احتمالاً باید به دنبال یک محیط

سایه دار نسبتاً بزرگ بگردید یا حدالل یک پانل بازتابنده بزرگ برای ملایم کردن نورها همراه داشته باشید؛ زیرا در غیر این صورت با

نورهایی بسیار تند و تیز و پرکنتراست روبرو خواهید شد.

من ولتی برای عکاسی به جایی می‌روم، همیشه دو «الف» را در نظر می‌گیرم. ارزیابی محیط و امکانات خودم. حتماً لبل از هر کاری

محیط کاری و نوری که لرار است ایجاد کنید را ارزیابی کنید. دور و برتان را نگاه کنید و سعی کنید لابلیت های نوردهی هر مولعیت را

در ذهنتان تجسم کنید. سپس به امکانات خودتان و خلالیتی که می‌توانید با هر یک از تجهیزاتتان در دل طبیعت داشته باشید فکر کنید.

خورشید بزرگترین منبع نور طبیعت است، یک منبع مجانی در دسترس! اما باید خیلی سریع کار کنید، زیرا این منبع پیوسته در حرکت

است و جابجا می‌شود. خورشید می‌تواند در ترکیب با یک نور فلاش که ما در نخستین درس نورپردازی‌مان از آن استفاده کرده‌ایم، به

عنوان نور ترکیبی به کار رود؛ اما گاهی اولات ممکن است از آن به عنوان نور پشت سر یا نور اصلی نیز استفاده کنید.__

پس از سر هم بندی OctoDome® و اتصال آن به یک TritonFlash، به سوی نخستین مولعیت به راه افتادیم.

الفبای کار با فلاش

دو نکته اساسی را باید در هنگام کار با فلاش در ذهن داشته باشید:

.۱ تنظیمات دیافراگم دوربینتان، علاوه بر کنترل عمک میدان، میزان شدت نور فلاش شما را نیز کنترل می‌کند، در حالی که

تنظیمات سرعت شاتر دوربین میزان شدت نور محیط را کنترل می‌کند؛ یعنی اینکه اگر می‌خواهید نور محیط را در عکس‌ها

بیشتر کنید، باید سرعت شاتر دوربینتان را کندتر یا در والع طولانی‌تر کنید؛ اما اگر می‌خواهید که نور فلاشتان کمتر شود، باید

از دیافراگم‌های کوچک‌تر یا در والع بسته‌تر استفاده کنید.

نکته * بدیهی است که تغییر تنظیمات لدرت فلاش نیز می‌تواند شدت نور فلاش را تغییر دهد.

.۲ هر چمدر منبع نورتان بزرگتر باشد و همچنین منبع نور را به سوژه نزدیک‌تر کنید، کیفیت نور سافت تر خواهد شد. این نکته

ممکن است در نظر نخست کمی عجیب به نظر برسد، اما اگر آن را امتحان کنید، درستی آن را خواهید فهمید.

ولتی که مدل از راه رسید از او خواستم که به سرعت لباس‌هایی را که برای او تهیه کرده بودیم بپوشد. پس از آن Dennis شروع به فرم

دادن به سوژه کرد و من و David هم شروع به کار روی نورها کردیم. همانطور که خودم همیشه دوست دارم، نخستین تنظیمات نور را

بسیار ساده انجام دادیم. من با تنها یک نور شروع کردم. TritonFlash را به یک OctoDome هفت فوتی وصل کردیم و همانطور که

در تصویر می‌بینید آن را در زاویه ۳۷ درجه‌ای Amy لرار دادیم. همانطور که حدس می‌زنید انواع مولعیت های مختلف را می‌توانید تنها

با یک نور ایجاد کنید

نور خورشید به عنوان نور دوم ما به کار گرفته شد و در جهت مخالف نور فلاش لرار گرفت. این همان چیزیست که از آن به عنوان نور

ترکیبی یاد می‌کنم و گاهی اولات آن را نور Kicker می‌نامم. این نور حالتی بعددار به سوژه می‌دهد.

فرم دهی

در این مثال و مثال‌های بعدی می‌بینید چطور می‌توان به سادگی با نورهای مشابه اما تغییر فرم سوژه‌تان، نتایج بسیار متفاوتی را بگیرید.

ما از Amy خواستیم که زاویه‌اش را نسبت به OctoDome® تغییر داده و با استفاده از یک Photoflex® LitePanel با پارچه

انعکاسی سفید رنگ، بخشی از نور را به سمت چهره او منعکس کردیم تا کنتراست نور روی چهره او کاهش پیدا کند

دالان سبز

می‌خواستیم لبل از اینکه خورشید در آسمان خیلی پایین بیاید به مولعیت بعدی برویم، بنابراین تجهیزات را برداشتیم و آنها را به مولعیت

بعدی منتمل کردیم.

مولعیت بعدی ما دالانی از درختان بود که در سمت راست دانشکده لرار داشت. درختان اکالیپتوس که در دو طرف جاده ردیف شده بودند،

منظره‌ای رؤیایی خلک می‌کردند و تصمیم گرفتم چند عکس فوق العاده در اینجا بگیرم. در همان زمانی که ما داشتیم نورهایمان را مستمر

می‌کردیم، Amy نیز لباس خودش را عوض کرد تا عکس‌هایی که می‌گیریم متفاوت باشد.

در این چیدمان جدید، دیگر نور خورشید به اندزه ای پایین آماده بود که تمریبا در پشت درختان پنهان شده بود و نمی‌توانستیم از آن به عنوان

نور ترکیبی استفاده کنیم. به همین دلیل یک نور ثانویه را جایگزین آن کردیم: یک TritionFlash™ دیگر همراه با یک Medium HalfDome® که روی آن لرار گرفته بود. من از Amy خواستم صورتش را بیشتر به سمت HalfDome® بچرخاند و

OctoDome® را پشت سر او لرار دادم تا هم تراز نور بهتری را ایجاد کند و هم با ایجاد نور ملایمی روی تور و لباس سوژه، پرتره

رؤیایی‌تری شود

نورپردازی صنعتی

نورپردازی بر روی اشیاء براق و درخشنده مانند جواهرات همواره یکی از چالش‌های مهم عکاسان بوده است. در این مثال شما لدم

به لدم با مراحل نورپردازی جواهرات آشنا می‌شوید.

در این مثال تنها با یک منبع نور و تعدادی رفلکتور، نورپردازی طبیعی و صحیح را بر روی سه حلمه انگشتری در یک ظرف فانتزی

تجربه می‌کنیم.

ابتدا از یک میز نور دست ساز خانگی استفاده کردیم. برای پوشش میز از کاغذ بک گراند استفاده کرده و آن را بر روی میز محکم می

کنیم

برای انعطاف بیشتر در لراردادن دوربین و منبع نور، ظرف محتوی انگشترها را در گوشه پایین سمت راست میز لرار می‌دهیم. از

یک دوربین دیجیتال SLR با لنز ماکرو ۵۷ میلیمتری جهت عکسبرداری استفاده می‌کنیم. جهت ممایسه ابتدا در حالت اتوماتیک و با

فلاش داخلی دوربین عکس می‌گیریم

در عکس گرفته شده، چند نکته لابل تأمل است. اول اینکه نور کاملاً تخت می‌باشد. اگرچه انگشترها به اندازه کافی نوردهی شده‌اند اما

هیچ گونه حس حمیمی از عمک در عکس وجود نداشته و سایه‌های شدیدی در لسمت پایین عکس دیده می‌شود. نکته دوم، دیافراگم باز

(f/۲) اتوماتیک لنز ماکرو باعث کاهش عمک میدان شده بطوری که مجسمه کاملاٌ غیر واضح می‌باشد.

نورپردازی نرم سافت

اولین گام در بهبود عکس، لطع فلاش داخلی دوربین می‌باشد. برای نورپردازی نرم از یک فلاش استودیویی معمولی بهمراه سافت باکس

استفاده کرده و آن را در زاویه ۱۳۵ درجه سمت راست دوربین لرار می‌دهیم

حالت عکسبرداری دوربین را در وضعین تنظیم دستی (Manual) لرار می‌دهیم. دیافراگم را بر روی f/۱۰، سرعت شاتر متناسب

با میزان نوردهی وتنظیم تراز سفیدی را هماهنگ با کلوین فلاش تنظیم نموده و عکسبرداری می‌کنیم

در این عکس بهبود لابل ملاحظه‌ای دیده می‌شود. سایه‌ها نرم و تدریجی بوده و نور بر روی حلمه ها طبیعی‌تر است؛ اما

با بررسی دلیمتر دو نکته مهم دیده می‌شوند. نخست، لسمت پشت مجسمه به لحاظ سفید بودن و نزدیک بودن به منبع نور، بسیار روشن

شده است. دوم، سطح انگشترها تیره بنظر می‌رسند. این امر بدین دلیل است که اجسام براق همانند جواهرات، هر چیزی را که در

اطرافشان باشند منعکس می‌کنند. در این حالت بجز انعکاس کوچک منبع نور در اولین حلمه، مابمی سمف اطاق را که نورپردازی نشده

منعکس می‌نمایند

تنظیم انعکاس

بجای پذیرفتن انعکاس بوجود آمده، تصمیم گرفتیم که با جابجایی منبع نور، انعکاس‌ها را تصحیح کرده و میزان نور اضافی پشت مجسمه

را نیز کنترل نماییم. برای این منظور بدون جابجایی دوربین، سافت باکس را در زاویه ۹۷ درجه لرار داده و عکسبرداری نمودیم.

در این عکس به دو برابر شدن اندازه انعکاس در اولین حلمه توجه کنید. هنگام عکسبرداری از جواهرات و سطوح براق به

شکل‌های منعکس شده توجه کنید. سافت باکس‌ها می‌توانند انعکاس‌های زیبایی را بوجود آورند.

در مرحله بعد منبع نور را تمریبا در پشت سوژه و کاملاً نزدیک به آن لرار دادیم. توجه داشته باشید با نزدیک‌تر شدن نور به سوژه،

انعکاس حاصله بزرگ‌تر می‌گردد. در این حالت نیز عکسبرداری انجام شد.

می‌توانید تبعیت سوژه و انعکاس را ملاحظه نمایید. همچنین به کیفیت طبیعی‌تر نور توجه کنید. لسمت پشت

مجسمه نیز از حالت پر نور خارج شده و جزئیات بیشتری لابل روئیت می‌باشد.

بازگشت نور

در مرحله بعد تصمیم گرفته شد ممداری از نور منبع اصلی بطرف سوژه بازگردانده شود. برای این منظور از رفلکتور ۳۹ اینچی با

روکش سفید رنگ استفاده نمودیم. برای انعطاف بیشتر در لرار دادن رفلکتور و امکان بازتابش با زاویه، از ابزارهایی استفاده شد.

سپس رفلکتور را مطابک زاویه دلخواه به سمت سوژه لرار دادیم.

بدون هیچ گونه تغییری در تنظیمات دوربین، عکسبرداری انجام شد

بزرگ‌ترین تغییر ایجاد شده در شکل ۱۵، کاهش کنتراست کلی تصویر می‌باشد. به نرم‌تر شدن و روشن‌تر شدن سایه‌ها توجه کنید.

اضافه کردن درخشش

در این مرحله تصمیم گرفتیم به لسمت های الماس مانند، درخشش و تلاءلو اضافه کنیم. گرچه می‌توانستیم از یک منبع نور دیگر بهمراه

اسنوت جهت ایجاد نور سخت استفاده کنیم اما راه حل ساده‌تر یعنی استفاده از کارت رفلکتور نمره‌ای را انتخاب کردیم.

در این مرحله نیز عکسبرداری انجام شد

می‌توانید تأثیرات کارت نمره‌ای را در انعکاس روی انگشترها ببینید. در شکل‌های ۱۹ و ۲۷ می‌توانید تفاوت عکس‌های مختلف را با

استفاده از رفلکتور یا بدون آن‌ها ملاحظه نمایید